De Sancta Virginitate (26-30)

Quid sibi ergo uult, inquiunt, ille denarius, qui
opere uineae terminato aequaliter omnibus redditur, siue his,
qui ex prima hora, siue his, qui una hora operati sunt? quid
utique? nisi aliquid significat, quod omnes communiter habebunt,
sicuti est ipsa uita aeterna, ipsum regnum caelorum,
ubi erunt omnes, quos deus praedestinauit, uocauit, iustificauit.
glorificauit? oportet enim corruptibile hoc induere
incorruptionem et mortale hoc induere inmortalitatem.
hic est ille denarius, merces omnium; stella tamen
ab stella differt in gloria. sic et resurrectio mortuorum.
haec sunt merita diuersa sanctorum. si enim caelum
significaretur illo denario, nonne in caelo esse omnibus
est commune sideribus? et tamen alia est gloria solis.
alia gloria lunae, alia stellarum. si denarius ille pro
sanitate corporis poneretur, nonne, cum recte ualemus omnibus
membris, communis est sanitas et, si usque in mortem permaneat,
pariter et aequaliter omnibus inest? et tamen posuit
deus membra, singulum quodque eorum in corpore
prout uoluit, ut nec totum sit oculus nec totum auditus
nec totum odoratus et quidquid aliud habet suam proprietatem,
quamuis aequaliter habeat cum omnibus sanitatem. ita quia [*] [*]
ipsa uita aeterna pariter erit omnibus sanctis, aequalis denarius
omnibus adtributus est; quia uero in ipsa uita aeterna distincte
fulgebunt lumina meritorum, multae mansiones sunt apud
patrem. ac per hoc in denario quidem non impari non uiuet
alius alio prolixius; in multis autem mansionibus honoratur
alius alio clarius.

Pergite itaque sancti dei, pueri ac puellae,
mares ac feminae, caelibes et innuptae, pergite perseueranter
in finem; laudate dominum dulcius, quem cogitatis uberius;
sperate felicius, cui seruitis instantius; amate ardentius, cui
placetis adtentius; lumbis accinctis et lucernis ardentibus expectate
dominum, quando ueniat a nuptiis. uos adferetis ad
nuptias agni canticum nouum, quod cantabitis in citharis
uestris. non utique tale, quale cantat uniuersa terra, cui
dicitur: cantate domino canticum nouum, cantate
domino uniuersa terra, sed tale, quale nemo poterit
dicere nisi uos. sic enim uos uidit in Apocalypsi quidam
prae ceteris dilectus ab agno, qui discumbere super pectus
eius solitus erat et bibebat et eructuabat mirabilia super [*] [*]
caelestia uerbum dei. ipse uos uidit duodecies duodena milia
sanctorum citharoedorum inlibatae uirginitatis in corpore, inuiolatae
ueritatis in corde; et quia sequimini agnum quocumque
ierit, scripsit ille de uobis. quo ire putamus hunc agnum.
quo nemo eum sequi uel audeat uel ualeat nisi uos? quo
putamus eum ire? in quos saltus et prata? ubi credo sunt
gramina gaudia; non gaudia saeculi huius uana, insaniae mendaces,
nec gaudia qualia in ipso regno dei ceteris non uirginibus,
sed a ceterorum omnium gaudiorum sorte distincta,
gaudia uirginum Christi, de Christo, in Christo, cum Christo,
post Christum, per Christum, propter Christum. gaudia propria
uirginum Christi non sunt eadem non uirginum, quamuis
Christi; nam sunt aliis alia, sed nullis talia. ite in haec, sequimini
agnum, quia et agni caro utique uirgo. hoc enim in se
retinuit auctus, quod matri non abstulit conceptus et natus.
merito eum sequimini uirginitate cordis et carnis, quocumque
ierit. quid est enim sequi nisi imitari? quia Christus pro
nobis passus est, relinquens nobis exemplum, sicut
ait apostolus Petrus, ut sequamur uestigia eius. hunc in [*] [*]
eo quisque sequitur, in quo imitatur: non in quantum ille
filius dei est unus, per quem facta sunt omnia, sed in quantum
filius hominis, quia oportebat, in se praebuit imitanda.
et multa in illo ad imitandum omnibus proponuntur, uirginitas
autem carnis non omnibus; non enim habent quid
faciant, ut uirgines sint, in quibus iam factum est, ut uirgines
non sint.

Sequantur itaque agnum ceteri fideles, qui
uirginitatem corporis amiserunt, non quocumque ille ierit, sed
quousque ipsi potuerint. possunt autem ubique, praeter cum
in decore uirginitatis incedit. beati pauperes spiritu,
imitamini eum, qui propter uos pauper factus est,
cum diues esset. beati mites, imitamini eum, qui dixit:
discite a me, quoniam mitis sum et humilis corde.
beati lugentes, imitamini eum, qui fleuit super Hierusalem.
beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam,
imitamini eum, qui dixit: meus cibus est ut faciam
uoluntatem eius qui misit me. beati misericordes,
imitamini eum, qui uulnerato a latronibus et in uia iacenti
semiuiuo desperatoque subuenit. beati mundicordes, imitamini
eum, qui peccatum non fecit nec inuentus [*] [*]
\'est dolus in ore eius. beati pacifici, imitamini eum,
qui pro suis persecutoribus dixit: pater, ignosce illis,
quia nesciunt quid faciunt. beati qui persecutionem
patiuntur propter iustitiam, imitamini eum, qui
pro uobis passus est, relinquens uobis exemplum,
ut sequamini uestigia eius. haec qui imitantur, in his
agnum sequuntur. sed certe etiam coniugati possunt ire per
ista uestigia, etsi non perfecte in eadem forma ponentes pedem,
uerumtamen in eisdem semitis gradientes.

Sed ecce ille agnus graditur itinere uirginali.
quomodo post eum ibunt qui hoc amiserunt, quod nullo modo
recipiunt? uos ergo, uos ite post eum, uirgines eius; uos et
illuc ite post eum, quia propter hoc unum quocumque ierit
sequimini eum. ad quodlibet enim aliud sanctitatis donum
quo eum sequantur hortari possumus coniugatos praeter hoc
quod inreparabiliter amiserunt. uos itaque sequimini eum
tenendo perseueranter, quod uouistis ardenter. facite cum
potestis, ne uirginitatis bonum a nobis pereat, cui facere nihil
potestis ut redeat. uidebit uos cetera multitudo fidelium.
quae agnum ad hoc sequi non potest, uidebit, nec inuidebit;
et conlaetando uobis, quod in se non habent, habebunt in
nobis. nam et illud canticum nouum proprium uestrum dicere
non poterit; audire autem poterit et delectari uestro tam [*] [*]
excellenti bono. sed uos, qui et dicetis et audietis, quia et
hoc quod dicetis a uobis audietis, felicius exultabitis iucundiusque
regnabitis. de maiore tamen uestro gaudio nullus
maeror erit quibus hoc deerit. agnus quippe, quem uos quocumque
ierit sequimini, nec eos deseret qui eum quo uos
non ualent sequi. omnipotentem agnum loquimur. et uobis
praeibit et ab eis non abibit, cum erit deus omnia in
omnibus. et qui minus habebunt, a uobis non abhorrebunt.
ubi enim nulla est inuidentia, consors est differentia. praesumite
itaque, fidite, roboramini, permanete, qui uouetis et
redditis domino deo uestro uota perpetuae continentiae
non propter praesens saeculum, sed propter regnum caelorum.

Vos etiam qui hoc nondum uouistis, qui potestis
capere, capite; perseueranter currite. ut conprehendatis.
tollite hostias quisque suas et introite in atria domini,
non ex necessitate potestatem habentes uestrae uoluntatis.
neque enim sicut: non moechaberis, non occides, ita
dici potest: non nubes; illa exiguntur, ista offeruntur. si fiant
ista, laudantur; nisi fiant illa, damnantur. in illis dominus
debitum imperat uobis; in his autem quidquid amplius [*] [*]
supererogaueritis, in redeundo reddet uobis. cogitate, quidquid illud
est, in muro eius locum nominatum meliorem multo quam
filiorum atque filiarum, cogitate illic nomen aeternum. quis
explicat quale nomen erit? quidquid tamen erit, aeternum erit.
hoc credendo et sperando et amando potuistis coniugia non
deuitare prohibita, sed transuolare concessa.