Tractatus de Fabrica Mundi (6-10)

Et ideo Dauid in psalmo VI. pro die octauo dominum rogat,
ne in ira neque in furore suo arguat eum aut iudicet. hic
est enim reuera futuri illius iudicii dies octauus, qui extra
ordinem septimanae dispositionis excessurus est. [*] [*]

Iesus quoque Naue successor Moysi et ipse sabbatum
resoluit. die enim sabbati praecepit filiis Israel, ut muros
ciuitatis Hiericho tubicinibus circuirent et bellum allophylis
indicarent. Matthias autem princeps Iudae sabbatum resoluit.
nam praefectum Antiochi regis Syriae sabbato occidit

et allophylos sua persecutione subiecit. et apud Mattheum
scriptum legimus. Esaias quoque et ceteri collegae eius sabbatum
resoluerunt, ut uerum illud et iustum sabbatum septimo
miliario annorum obseruaretur. quamobrem septem diebus istis
dominus singula milia annorum adsignauit. sic enim cautum
est: in oculis tuis, domine, mille anni ut dies una.
ergo in oculis dei singula milia annorum constituta sunt:
septem enim habeo oculos domini. quapropter, ut memoraui,
uerum illud sabbatum est septimum miliarium, in quo Christus
cum electis suis regnaturus est.

Septem quoque caeli [sunt] illis diebus conueniunt. sic enim
cautum est: uerbo domini caeli firmati sunt et spiritu
oris eius omnis uirtus eorum. hi septem spiritus. nomina
sunt eorum spiritus, qui supra Christum dei requieuerunt. ut
apud Esaiam prophetam cautum est: et requiescit super
eum spiritus sapientiae et intellectus, spiritus consilii
et uirtutis, spiritus scientiae et pietatis, et
repleuit illum spiritus timoris dei. summum ergo caelum
sapientiae, secundum intellectus, tertium consilii, quartum
uirtutis, quintum scientiae, sextum pietatis, septimum timoris
dei. ex hoc ergo tonitrua mugiunt, fulmina extenduntur, ignes [*] [*]

conglobant(ur), trabes ardentes apparent, sidera radiant, comae
horribiles coruscant, nonnunquam accedit etiam sol et luna: inuicem
uisitantur atque illa ultra formidabilia lumina, radiantia
in acie aspectu eius, efficiunt. auctori autem totius creaturae
istius—\'uerbo\' cognomen est ei. sic enim dicit pater eius:
eructatum est cor meum uerbum bonum. Iohannes
euangelista sic dicit: in principio erat uerbum et uerbum
erat apud deum et deus erat uerbum. hoc erat in
principio apud deum. omnia per ipsum facta sunt et
sine eo factum est nihil. ergo primus factus creaturae
est, secundus hominis (uel) humani generis, ut ait apostolus.
hoc igitur uerbum, cum lucem fecit, sapientia uocatur; cum
caelum, intellectus; cum terram et mare, consilium; cum
solem et lunam ceteraque clara, uirtus; cum terrae ac mari
(fetus) excitat, scientia; cum hominem finxit, pietas; cum
hominem benedicit et sanctificat, timor dei nomen habet.

Ecce septem cornula agnuli, septem oculi dei, septem
oculi stagnei, [septem oculi], septem spiritus, septem faces
ardentes ante thronum dei, septem candelabra aurea, septem
ouiculae, septem mulieres apud Esaiam, septem ecclesiae apud
Paulum, septem diacones, septem angeli, septem tubae, septem
signacula libri, septem septimanae quibus pentecoste concluditur,
septem septimanae apud Danihelum, item sexaginta tres [*] [*]

septimanae apud Danihelum, apud Noe septem omnia munda in
arca, septem uindictae de Cain, septem anni remittendi debiti.
lucerna cum septem orificiis, septem columnae sapientiae
in domum Salamonis.

Nunc igitur de ine(na)rrabili gloria dei et prouidentia
uideas memorari: tamen, ut mens parua poterit, conabor
ostendere. ut Adam illum per septimanam reformauerit atque
uniuersae suae creaturae subuenerit, natiuitate filii sui Iesu
Christi domini nostri factum est. quis itaque lege dei doctus.
quis plenus spiritu sancto non respiciat corde, ea die Gabrihel
angelum Mariae uirgini euangelizasse, qua die draco Euam
seduxit; ea die spiritum sanctum Mariam uirginem inundasse,
qua lucem fecit; ea die in carne esse conuersum, qua terram
et aquam fecit; ea die in lacte esse conuersum, qua stellas
fecit;. ea die in sanguine, qua terra et aqua fetus suos ediderunt;
ea die in carne esse conuersum, qua die hominem de
humo instruxit; ea die natum esse Christum, qua hominem
finxit; eadem die esse passum, qua Adam cecidit; ea die
resurrexisse a mortuis, qua lucem fecit? humanitatem quoque
suam septenario numero consummat: natiuitatis, infantiae,
pueritiae, adulescentiae, iuuentutis, perfectae aetatis, occasus.
Iudaeis quoque humanitatem suam etiam his modis ostendit:
cum esurit, sitit, cibum potumque cepit; cum ambulat et
secessit: cum super ceruicale dormiuit. cum autem freta orta
procella pedibus ingreditur, uentis imperat,

aegros 25
curat, et clodos reformat, caecos (illuminat, surdos auditione [*] [*]
et mutos) eloquentia instituit, uide eum dominum se esse nuntiare
eis.

De duodenario numero dies, ut supra memoraui, per
duodenas horas bifarie diuisus est: lucis et noctis. per has
5 namque horas menses et anni et tempora et saecula conputantur.
constituti sunt itaque sine dubietate diei angeli
duodecim, noctis angeli duodecim, pro numero scilicet horarum.
hi sunt namque XXIIII testes dierum et noctium,
qui sedent ante thronum dei, coronas aureas in capitibus suis
10 habentes, quos [in] apocalypsis Iohannis apostoli et euangelistae
seniores uocat, idcirco, quia seniores sunt et aliis angelis
et hominibus. [*] [*]