Adversus Valentinianos (25-27)

Inerat autem in Achamoth ex substantia Sophiae matris
peculium quoddam seminis spiritalis, sicut et ipsa Achamoth
in filio Demiurgo sequestrauerat, ne hoc quidem gnaro. accipe
industriam clandestinae prouidentiae huius. ad hoc enim et
deposuerat et occultauerat, ut, cum Demiurgus animam mox
de suo adflatu in Adam communicaret, pariter et semen illud
spiritale quasi per canalem animam deriuaretur in choicum,
atque ita, feturatum in corpore materiali uelut in utero et
adultum illic, idoneum inueniretur suscipiendo quandoque [*] [*]

sermoni perfecto. itaque dum Demiurgus traducem animae suae
committit in Adam, latuit homo spiritalis flatui eius insertus
et pariter corpori inductus, quia non magis semen nouerat
matris Demiurgus quam ipsam. hoc semen Ecclesiam dicunt,
Ecclesiae supernae speculum et hominis (spiritalis) censum,
proinde eum ab Achamoth deputantes, quemadmodum animalem
a Demiurgo, choicum substantia aparjc, carne materialem.
habes nouum, id est quadruplum Geryonem.

Sic et exitum singulis diuidunt: materiali quidem, id
est carnali, quem et sinistrum uocant, indubitatum interitum:
animali uero, quem et dextrum appellant, dubitatum euentum,
utpote inter materialem spiritalemque nutanti et iliac debito,
qua plurimum adnuerit. ceterum spiritalem emitti in animalis
comparationem, ut erudiri cum eo et exerceri in conuersationibus
possit. indiguisse enim animalem etiam sensibilium
disciplinarum. in hoc et paraturam mundi prospectam, in hoc
et Soterem in mundo repraesentatum, [in salutem scilicet
animalis] alia adhuc compositione monstruosum. uolunt illum
prosicias earum substantiarum induisse, quarum summam saluti
esset redacturus, ut spiritalem quidem susceperit ab Achamoth,
animalem uero a Demiurgo, quem mox induerit Christum:
ceterum corporalem, ex animali substantia sed miro et [*] [*]

inenarrabili rationis ingenio constructam, administrationis causa interim
tulisse, quo congressui et conspectui et contactui et defunctui
ingratis subiaceret; materiale autem nihil in illo fuisse, utpote
salutis alienum. quasi alii fuerit necessarius quam egenti
salutem. et totum hoc, ut carnis nostrae habitum alienando
a Christo a spe etiam salutis expellant.

Nunc reddo de Christo, in quem tanta licentia legum
inserunt quidam, quanta spiritale semen animali cum inflatu
infulciunt, fartilia nescio quae commenti et hominum et deorum
suorum: esse etiam Demiurgo suum Christum, filium
naturalem eundemque animalem, prolatum ab ipso, promulgatum
prophetis, in praepositionum quaestionibus positum, id
est per uirginem, non ex uirgine editum, quia delatus in
uirginem transmeatorio potius quam generatorio more processerit,
per ipsam, non ex ipsa, non matrem eam sed uiam
passus. super hunc itaque Christum deuolasse tunc in baptismatis
sacramento Iesum per effigiem columbae. fuisse autem
et in Christo etiam ex Achamoth spiritalis seminis condimentum,
ne marcesceret scilicet reliqua farsura. nam in figuram
principalis tetradis quatuor eum substantiis stipant, spiritali
Achamothiana, animali Demiurgina, corporali inenarratiua et
illa Sotericiana, id est columbina. et Soter quidem permansit
in Christo impassibilis inlaesibilis inadprehensibilis. denique
cum ad prehensiones uenitur, discessit ab illo, in cognitione [*] [*]

Pilati. proinde nec matris semen admisit iniurias, aeque
insubditiuum et ne ipsi quidem Demiurgo compertum. patitur
uero animalis et carneus Christus in deliniationem superioris
Christi, qui Achamoth formando substantiuali non agnitionali
forma, Cruci, id est Horo, fuerat innixus. ita omnia in imagines
urgent, plane et ipsi imaginarii Christiani.