Epistolae Septem (1.1-1.5)

Lectis epistolis tuis multo modo per motum affectum lacrimis tenere
non potui: nam et gaudio flebam, quod te secundum Domini Dei
nostri praecepta uiuere ex sermone ipso litterarum tuarum poteram
agnoscere, et prae desiderio tui non poteram non dx)lere, quod per
summam a te iniuriam alienabar, si litteras non misisses. tali ergo
sorore non fruerer? testor autem salutem tuam: persaepe ad nos
uenire uolui, sed usque adhuc impeditus sum, obsistente eo qui consueuit
obsistere. nam et festinabam desiderio meo in tuo aspectu satisfacere,
et opus Domini nostri inter nos obiter uidebamur acturi,
cum alter alterum consolando, calcata a nobis mole saeculi, uiueremus.
sed iam ego ueniendi diem tempusque non statuo, quia quotiescumque
statui, implere non potui: Domini opperiar uoluntatem speroque
quod meis uotis et orationibus tuis de nostra nos fructum faciat
capere praesentia.

Ceterum quod a me in omnibus epistolis, quas ad te miseram,
uitae ac fidei tuae praecepta desiderasti , iam per adsiduitatem scriptorum
meorum uerba consumpsi: nihil nouum tibi rescribere modo
possum, quod ante non scripserim. et sane propitio Deo iam non
indiges admoneri, quae fidem inter principia consummans deuotam in
Christo exhibes caritatem. unum tamen moneo, ne transcursa [*] [*]

O quam felix ille noster excessus, cum a labe peccati melioris uitae
conuersatione purgatos sede sua nos Christus excipiet. occurrent
martyres et prophetae, iungentur apostoli, gaudebunt angeli, laetabuntur
archangeli, uictusque satanas cruento licet ore pallebit,
quippe qui etiam nostra, quae (Sibi in nobis praeparauerat, peccata
perdiderit. uidebit gloriam concessam per ueniam, merita honorata
per gloriam: nos triumphabimus hoste superato. ubi tunc mundi
istius sapientes uidebuntur? ubi auarus, ubi adulter, ubi impius,
ubi ebriosus, ubi maledicus irecognoscentur? quid miseri pro sua
defensione dicturi sunt? \'nesciuimus te, Domine, te in mundo esse
non uidimus: prophetas non misisti, legem saeculo non dedisti:
patriarchas uon nidimus, sanctorum non legimus exempla. Christus [*] [*]

His e contrario ex illo sanctorum choro uel primus Noe iustus
proclamabit: \'Ego, Domine, et superuenturum propter peccata hominum
diluuium praedicaui, et post diluuium exemplum de me praebui
bonis, cum malis pereuntibus non perirem, ut isti cognoscerent et
quae esset innocentibus salus et quae poena peccantibus.\' Post hunc
Abraham fidelis obsistet. \'Ego\' inquit \'Domine, fidem qua humanum
in te crederet genus media fere mundi illius aetate fundaui: ego pater
gentium, cuius exempla sequerentur, electus sum: ego Isaac adhuc
paruulum non dubitaui, Domine, offerre tibi pro uictima., ut isti
recognoscerent nihil non Domino praestari debere, cum me ipsum ne ,
filio quidem unico intellegerent pepercisse: ego terram meam et cognationem
meam te, Domino, iubente deserui, ut istis quoque esset
exemplum nequitias mundi et saeculi peccata deserere: ego, Domine,
te licet corporea sub imagine primus agnoui, nec dubitaui credere
quem uidebam, licet in alia mihi substantia uidereris, ut isti intellegerent
non secundum carnem, sed secundum spiritum iudicare\'. Huic
Moyses beatus obsecundabit: *Ego legem, Domine, istis omnibus te
iubente tradidi, ut quos libera fides non tenebat, lex saltim dicta
cohiberet: ego dixi \'non adulterabis\', ut licentiam fornicationis
inhiberem: ego dixi \'diliges proximum tuum\\ ut caritas
abundaret: ego dixi \'Domino soli seruies\', ne isti idolis immolarent
uel templa esse paterentur. ego ne falsa testimonia dicerentur
edixi, ut istis aduersus omne mendacium praecluderem ora. ego facta
dictaque a mundi exordio, operante in me spiritu tuae uirtutis, exposui,
ut istis cognitio praeteritorum doctrinam tribueret futurorum.
ego te uenturum, Domine Iesu, praedicaui, ut istis non inopinatum
esset agnoscere quem uenturum ante praedixeram\\ [*] [*]

Post hunc adstabit dignus Domini sui Dauid semine: \'Ego te, Domine,
per omnia nuntiaui, ego nomini tuo tantum seruiendum esse
clamaui: ego dixi \'beatus uir qui timet Dominum\\ ego dixi
\'exultabunt sancti in gloria\', ego dixi \'desiderium peccatorum
peribit*, ut isti te agnoscerent et peccare desinerent..
ego cum regia praeditus essem potestate, cilicio supertecto, puluere
subiecto, depositis insignibus magnificentiae meae procubui uestimentis,
ut istis mansuetudinis atque humilitatis daretur exemplum.
ego inimicis meis, qui interficere me cupierunt, peperci, ut misericordiam
meam isti probarent imitandam\'. Post hunc Isaias dignus Dei
spiritu non tacebit. \'Ego, Domine, te per os meum loquente praemonui
*uae iis qui iungunt domum ad domum*, ut modum
cupiditati inponerem. ego iram tuam peccantibus uenisse testatus
sum, ut istos a malefactis suis si non spes praemiorum, saltim suppliciorum
formido cohiberet*.