S. Optati Milevitani libri VII (1.3)

Sed ne quis dicat inconsiderate me eos fratres appellare,
qui tales sunt, ab Esaiae prophetae uocibus [increpati
exorbitare non possumus. quamuis et illi non negent et omnibus
notum sit, quod nos odio habeant et execrentur et nolint [*] [*]

se dici fratres nostros, tamen nos recedere a timore dei non
possumus, quos hortatur spiritus sanctus per Esaiam prophetam
dicens: uos qui timetis uerbum domini, audite
uerbum domini: hi qui uos odio habent et execrantur
et nolunt se dici fratres uestros, uos tamen dicite
eis: fratres nostri estis\'. sunt igitur sine dubio fratres,
quamuis non boni. quare nemo miretur eos me appellare
fratres, qui non possunt non esse fratres. est quidem nobis
et illis spiritalis una natiuitas, sed diuersi sunt actus. nam
et Cham, qui patris sui risit inpie nuditatem, frater innocentium
fuit et pro merito suo iugum seruitutis incurrit, ut esset
fratribus frater addictus. ergo hoc nomen fraternitatis nec
interueniente peccato deponitur, sed de istorum fratrum delictis
dicam alio loco, qui sedentes aduersus nos detrahunt
et contra nos scandala ponunt et cum illo fure concurrunt,
qui deo furtum facit, et cum moechis, id est cum haereticis,
partem suam ponunt et peccata sua laudant et conuicia contra
nos catholicos meditantur.