De Sancto Athanasio, Liber I-II (1.1)

Cogis nos, Constanti, absentem damnare consacerdotem
nostrum religiosum Athanasium; sed diuina id facere prohibemur
lege. inpellis auctoritate latius regali domini sacerdotes
ad effundendum cruorem, ignorans iura iustitiae tradita
nobis diuinitus te conatum ex nostris auferre mentibus. an
diuinitus poteris adserere permissum absentem inauditum et,
quod est maximum, innocentem damnari? quomodo etenim
arbitraris diuinitus permissum puniri inauditos, quando uideas
Adam et Euam principes nostri generis auditos sententia percussos
dei? et uocauit deus Adam, et dixit ei: Adam, ubi
es? et dixit: uocem tuam audiui, domine, in paradiso et
timui, quoniam nudus sum, et abscondi me. et dixit illi deus:
quis tibi indicauit quia nudus es, nisi de ligno, de quo praeceperam
tibi, de hoc solo ne manducares, ex eo manducasti?
et dixit Adam: mulier, quam dedisti, ipsa mihi dedit de ligno,
et manducaui. et dixit deus mulieri: quid hoc fecisti ? et
dixit mulier: serpens persuasit mihi, et manducaui. cum igitur
huiusmodi formam iudicandi dedisse deum aduerteris, cum a
latebris euoca?? confessisque deum sententiam dedisse de
sacris scriptur?? collegeris fontibus, cuius fuisti atque es
inpudentiae iudicandi dei seruis eam dare formam, quae non
fuisset de lege ueniens domini? nec timuisti, ne fuisset dictum [*] [*]

ad deum a nobis de te, quomodo fuerit dictum de refuga
illo angelo serpens suasit me : Constantius imperator seduxit
nos; credidimus ei eum arbitrati fuisse hominem. non uidere
potuisti, quia possis tali percuti dei indignantis sententia qua
percussus uidetur et serpens? cui dicitur: quia tu fecisti hoc,
maledictus tu ab omnibus pecudibus et ab omnibus bestiis
terrae, quae sunt super terram; super pectus et uentrem tuum
repes et terram edes omnibus diebus uitae tuae. et inimicitiam
ponam inter te et mulierem et inter semen tuum et inter semen
eius; ipse tuum obseruabit caput, et tu eius obseruabis calcaneum
. non ita et te dei offensam incurrere potuisse, ut ille
incucurrerit angelus, ex hac una sententia domini debueras
reminisci, praesertim cum cognosceres tuum etiam opus fuisse
serpentinum? an cum ille serpens fuerit factus ex angelis, tu
ex hominibus serpentem te fieri potuisse es arbitratus? minime;
sed dicas uelim, quid intersit inter tuum atque huius angeli
refugae apostatae factum. si ille mendacio seduxit rudes
homines, et tu, et quidem tu non rudes; si ille utilitatis gratia
ad arboris eorum inlexit mentes fructus edendos, et tu, pacis
causa te facere cum adstruxeris.