Tractatus mysteriorum (2.13.2-2.14.3)

sanctorum uisio, admonitio prophetarum in quantum ad cognitionem
necessaria est! in omnibus enim memoratis superius deus
pater et deus filius et ex deo patre deus filius, deus et homo Iesus
Christus, agnoscitur, dum in creatione mundi deus iubet et deus
efficit, dum homo ad communis imaginis speciem formatur, dum
pluit sulphur et ignem dominus a domino-nam nec sibi quis iuberet,
ut faceret, nec communionem suam ad alterum solus extenderet
nec sibi daret atque a se unus acciperet —, dum homo ab Abraham
uidetur et deus adoratur, dum in Iacob lucta ab homine deus [*] [*]

Haec ergo ab omnibus significata in uno illo cognita et
expleta reseruari in memoriam scriptis et consignatis uoluminibus
conuenit, ut posteritas successionum gestis temporis anterioris
instructa et praesentia etiam in praeteritis contemplaretur et
praeterita nunc quoque in praesentibus ueneraretur.

nanique eadem
cum perfecta ueritatis cognitio est, si ueritas ex ratione intelligatur —
omnia enim ad cognitionem nostram atque ad firmissimam iudicii
nostri fidem scripta sunt —, neque haec, quae ex sententia dei in
libros relata sunt, cognitione posteritatis eguerunt.

sed cognitione
scripturarum posteritas indigebat, ut ueritatem disceret, ut doctrinam
ueritatis ex ratione susciperet, ut scientiam uitae tamquam
ab ipsis cunis prouectam sequeretur, scilicet non ambigeret deum
ex deo, cum dominus plueret a domino, non ignoraret deum unum
innascibilem, cum deus iuberet, non nesciret deum unigenitum, cum
deus faceret, non ambigeret, quod duo unum sint, cum unum
communis imaginis in homine conderetur exemplum, non negaret.
quod deus in hominem .