Libellus Adversus eos qui contra Synodum Scribere Praesumpserunt (16-20)

Quae quibus copulatis, aduertite, dicentes: "indicta causa,
derelictis defensoribus papa discessit", fori nobis in negotio
praesenti et platearum quarum estis hypocritae exempla proponentes.
nobis scriptum est per Paulum apostolum: quibus
crucifixus est mundus, quid illis cum foro? sed ista
nescitis aut, quod est grauius, nota contemnitis. peregrinum
credo aliquid et a ratione separatum postulans papa discessit.
nonne hoc sperauit pro statu labentis ecclesiae pastorali cura
constrictus, quod et religiosa prouidentia et causae ipsius ordo
flagitabat? quae enim iudiciorum forma praecesserat, ut nobis
hostiliter disruptis, etiam per suggestionem uestram sublatis
ecclesiae opibus, qui diu fuerat cibus esurientium famis mancipium
uideretur effectus, dum alimentis distributor egebat,
ut fieret in dominatu seruitus et in seruitute dominatus? quae [*] [*]

hoc qualitas praecedentis aeui per memoriam in medium
transacta reddebat? qualis habuit effici ex censura conuictus,
in quo causam adiudicatio praecedebat? non fuit priuilegium,
quo spoliari potuit iam nudatus. unum uobis putastis residere
in sacra collectione subsidium, ut ad tuendorum inmanitatem
criminum sacerdotes uobis comites iungeretis et fieret inpunitum
facinus pollutione multorum. numquam conuenienti
tempore censor adsciscitur, qui ad decisum paene negotium
conuocatur: criminosi etsi est meritum, tollit accusator, qui
in eo plus furori suo uult licere quam iudici. dicit enim uos
inpetens propheta : haec est pars eorum, qui uastauerunt
nos, et sors diripientium nos. ite, angeli
ueloces, ad gregem conuulsum et dilaceratum et
populum terribilem. ad uos angelus missus est, scilicet
per sacerdotes, quorum uoce atque merito perferenda Christo
dona suscipiunt et placato dominante inpetrata mortalibus
uota concedunt, per quos uobis oblata sunt munera repudiata
concordiae, qui poenam merentibus dilectionis praemia detulerunt,
qui dum se considerant, in nullo quod merebamini respexerunt.

"Quis eum" inquiunt "uidit cum accusatoribus suis aperta, ut
aiunt, pugna confligere?" inpudentissimi hominum, quem cum
quibus uultis decertare, respicite et utriusque partis, si quid
salutis in uobis resedit, loca tempora personas adtendite: et
si uos nefarie congesta cordis adhuc praui non subegit [*] [*]

opulentia, oculos ad deum paulisper adtollite et uel breui tempore
sinistri monitoris iussa contemnite. agnoscitis summi regis
praeceptionibus uos in his, quae merito plectenda sunt, non
muniri, quia quamuis responsi qualitatem dictent dogmata
postulati et petitio dum existit praeuia quae sint secutura.
describat, numquam tamen cassibus uestris libera regnantis
uerba cepistis, numquam desideriis per aucupia calliditatis
imperialia uobis scripta militarunt. quotiens uanis hiatibus
nocendi inefficax morsus increpuit ? quotiens de accusato quicquid
spe tenuistis effugit et uacuos imago praesumptione
occupata deseruit? deo gratias, qui hanc prouidentiam indidit
ei, cui rerum humanarum summa conmisit. spes certa quietis
est et salutis perfecta in gubernatore sapientia. puppis, cuius
magister ad claui regimen intellectus dote praeparatur, ubique
stationem, ubique portum habet in fluctibus. certa est generalitatis
securitas, quando rempublicam nobilibus regit artibus
institutus. scit imperatoris nostri caelo infusa dispensatio obuiam
manum famosis in fallendum ingeniis exhibere. labore
apud eum non opus est, quem sortita est olim nuda ueritas
defensorem. cessent impii conmenticia apud illum simplicitatem
fraude mentiri: quicquid se aduersus iustitiam mouerit
mox tenetur: nihil apud praedictum tutius innocentia est:
legatione ualida utitur qui aequitati res congruentes insinuat:
quae grauis est plerumque principibus inpugnatio, minus [*]
fidelium blanditiis non legatur. sed haec deo melius narrantur,
a quo frugis huius planta descendit

Ad uos me reducit propositi operis non amica condicio, qui
melioribus hactenus operam uolui nauare sermonibus, dum
captiuam orationem exigit imperiosa necessitas. dixistis enim:
"quomodo de causa uel qualitate eius primitus tractabatis, cum
necdum haberet synodus firmitatem ?" o frontem dictionis inmundae
et faciem libelli, quam non sola maculauit inperitia.
tractatus nostri prouinciam et narratis et quaeritis. hinc
eramus nempe dubii, quia, quemadmodum loquimini, non habebat
synodus firmitatem: transibat negotii qualitas audituros et
plus adhuc remanserat in reuerentia pulsati, quam esset ia
nostri integritate collegii.

Deinde pro quaestionum tormentis uenerabilem Laurentium
et Petrum episcopos a communione papae se suspendisse replicatis
et quicquid prouidit cautio conuocatorum ducitis ad
crimen inpetiti. ullone ergo tempore, dum celebrarentur ab
his sacra missarum, a nominis eius commemoratione cessatum
est ? umquam pro desideriis uestris sine ritu catholico et cano
more semiplenas nominati antistites hostias obtulerunt? aliquando,
quod capiti uestro adscribatur, facta est apud deum
offensa per gratiam et extitit nutrix ueniae peccati mater
oblatio? fuerunt quidem corporis tantum conuentione separati,
quos loqueris, animarum tamen praesentiam non uitarunt. si [*]

eos putas a consortio mutuo dissociatos, quos fibula religionis
pio mordens dente coniungit, procul te ab aestimatione
culparum duxit affectus. mandati caelestis habitatio nos
aut miscet aut separat : non interest quae interualla, nos segregent,
si uno in supera mansione conclaue retinemur. uere
hinc conicimus esse uos seruos uentris et corporis, et per hanc
sententiae uestrae uilitatem declaratis mancipia uos esse terrena.
scriptum est enim: animalis homo non percipit
quae sunt spiritus.

Fost haec uersis in fugam ordinibus lymphatici more sermonis
addidistis: "ergo concilia sacerdotum ecclesiasticis legibus
quotannis decreta. per prouincias, quia praesentiam papae non
habent, ualitudinem perdiderunt?" legite, insanissimi, aliquando
in illis praeter apostolici apicis sanctionem aliquid constitutum,
et non de maioribus negotiis, ad conlationem si quid occurrit,
praefatae squis arbitrio fuisse seruatum. sic enim habes: si
quis episcoporum iudicio prouinciali depositus
fuerit, Romanum papam, si placet, rursus appellet,
et ipse, si uidetur, reparet iudicia in opitulatione
damnati. ecce enode est, quod ad laqueum praeparastis,
nisi forte artissimis in illa parte nexibus adstringamur
et replicationum nobis itinera non patescant, dum callis
ante peruius dumetis nouella interclusione uestitur. [*] [*]