De Rebaptismate (6-10)

Quod etiam e contrario latere tractatus huius sunt consecuti ipsi
illi discipuli Domini nostri, super quos iam pridem baptizatos postremo [*] [*]

Nec aestimes huic tractatui contrarium esse quod dixit Dominus:
ite, docete gentes, tinguite eos in nomine patris et
filii et* spiritus sancti. quia cum hoc uerum et rectum et
omnibus modis in ecclesia obseruandum sit et obseruari quoque solitum
sit, tamen considerare oportet quod inuocatio nominis Iesu non
debet a nobis futilis uideri propter uenerationem et uirtutem ipsius
nominis, in quo nomine uirtutes omnes solent fieri et nonnumquam
aliquae etiam ab hominibus extraneis. ceterum quo pertinent illa
uerba Christi, qui negaturum se esse dixit nec nosse eos qui sibi in
die iudicii dicturi essent: Domine, Domine, nonne in tuo nomine
prophetauimus et in nomine tuo daemonia eiecimus
et in nomine tuo uirtutes magnas fecimus, respondendo
eis etiam cum iureiurando quia, numquam cognoui
uos, discedite a me qui operamini iniquitatem, nisi
ostenderetur nobis nonnumquam etiam ab his qui operarentur iniquitatem
posse per nimiam uirtutem nominis Iesu etiam haec fieri. idcircoque
debet inuocatio haec nominis Iesu quasi initium quoddam mysterii
dominici commune nobis et ceteris omnibus accipi, quod possit
postmodum residuis rebus impleri, alias non profutura talis inuocatio
cum sola permanserit, quia post mortem eiusmodi hominis non potest
ei quicquam omnino adici uel suppleri aut in aliquo prodesse in die
iudicii, cum illi a Domino nostro quae supra memorauimus coeperint
exprobrari: qui tamen uniuersi hodie ut sibi his modis subueniant
quibus supra ostendimus, non possunt ab ullo hominum tam dure tamque
crudeliter prohiberi.

Sed ad haec, ut soles, contradices, opponendo nobis tunc cum baptizarentur
integre ac recte discipulos ac non ut hos haereticos esse
baptizatos. quod ex persona ipsorum et eius qui baptizauit illos sumas
necesse est. et ideo nos ad propositionem hanc tuam non ut accusatores
discipulorum Domini respondemus, sed sicuti compellimur, quia [*] [*]

Quibus rebus et huiuscemodi compluribus factis ad claritatem eius
pertinentibus consequens esse uidebatur ut quemadmodum Iudaei de
Christo sentiunt, quod tamen de Iesu Christo Domino nostro non
credunt, ut etiam ipsi existimarent, ut talis et tantus nulla obita
morte in aeternum perseueret, et regnum Israel et totius orbis in
perpetuum quod non corriperetur possideret. unde etiam Iudaei ausi
fuerunt eum rapere et in regnum unguere: quod quidem necesse
habuit ille subterfugere: ac propterea discipuli eius arbitrabantur [*]

Praeterea quid dicturus es de his qui plerumque ab episcopis
pessimae conuersationis baptizantur: qui tamen tandem cum Deus
uoluerit, in sceleribus suis conuicti, etiam ipso aut prorsus etiam
communicatione priuantur? aut quid statues de eis qui ab episcopis
praue sentientibus aut imperitioribus fuerint baptizati? quando non
ad liquidum et integre uel etiam aliter quam oportet in traditione
sacramenti fuerint locuti, certe aut interrogauerint quid aut interrogantes
a respondentibus audierint quod minime ita interrogari aut
responderi. debet, quod tamen non ualde illam nostram rectam fidem
laedat, sed non tam ornate ut tu et composite, isti quoque simpliciores
homines mysterium fidei tradant. dicturus es enim utique
pro tua singulari diligentia hos quoque denuo baptizandos esse, cum
maxime eis res desit aut obstet quo minus inuiolabile illud diuinum [*] [*] [*] [*]