Quod Idola Dii non sint (11-15)

Nec non Deus ante praedixerat, fore ut uergente saeculo et
mundi fine iam proximo [ex omni gente et populo et loco] cultores
sibi adlegeret Deus multo fideliores, qui indulgentiam de diuinis
muneribus haurirent [quam acceptam Iudaei contemptis religionibus
perdidissent]. cuius igitur gratiae disciplinaeque arbiter et
magister sermo et filius Dei mittitur, qui per prophetas omnes
[retro] inluminator et deductor humani generis praedicatur. hic
est uirtus Dei, hic ratio, hic sapientia eius et gloria: hic in uirginem
delabitur, carnem Spiritus sanctus induitur, Deus cum
homine miscetur. hic Deus noster, hic Christus est, qui mediator
duorum hominem induit, quem perducat ad patrem. quod
homo est, esse Christus uoluit, ut et homo possit esse quod
Christus est. [*]

Sciebant et Iudaei Christum esse uenturum: nam hic illis semper
prophetis monentibus adnuntiabatur. sed significato duplici
eius aduentu, uno qui exercitio et exemplo hominis fungeretur,
altero qui Deum fateretur, non intellegendo primum aduentum,
quod in passione praecessit occultus, unum tantum credunt
qui erit in potestate manifestus. quod autem hoc Iudaeorum
populus intellegere non potuit, delictorum meritum fuit: sic
erant sapientiae et intellegentiae caecitate multati, ut qui uita
indigni essent, haberent uitam ante oculos nec uiderent.

Itaque cum Christns lesus secundum a prophetis ante praedicta
uerbo et uocis imperio daemonia de hominibus excuteret,
paralyticos restringeret, leprosos purgaret, inluminaret caecos,
clodis gressum daret, mortuos rursus animaret, cogeret sibi
elementa famulari, seruire uentos, maria oboedire, inferos cedere,
Iudaei, qui illum crediderant hominem tantum de humilitate carnis
et corporis, existimabant magum de licentia potestatis. hinc [*]

Hoc facturos et ipse praedixerat et prophetarum omnium testimonium
sic ante praecesserat, oportere illum pati, non ut sentiret
mortem sed ut uinceret, et cum passus esset, ad superos
denuo regredi, ut uim diuinae maiestatis ostenderet. fidem itaque
rerum cursus inpleuit. nam et crucifixus praeuento carnificis
officio spiritum sponte dimisit et die tertio rursus a mortuis
sponte surrexit. apparuit discipulis suis talis ut fuerat, agnoscendum
se uidentibus praebuit simul iunctis et substantiae corporalis
firmitate conspicuus ad dies quadraginta remoratus est, ut de [*]

Ac ne esset probatio minus solida et de Christo delicata confessio,
per tormenta, per cruces, per multa poenarum genera
temptantur. dolor, qui ueritatis testis est, admonetur, ut
Christus Dei filius, qui hominibus ad uitam datus creditur, non
tantum praeconio uocis sed et passionis testimonio praedicaretur.
hunc igitur comitamur, hunc sequimur, hunc habemus itineris
ducem, lucis principem, salutis auctorem, caelum pariter et patrem
quaerentibus et credentibus pollicentem. quod est Christus,
erimus [christiani], si Christum fuerimus secuti. [*]