De Disciplina et Habitu Virginum Liber (1-5)

Disciplina custos spei, retinaculum fidei, dux itineris salutaris,
fomes ac nutrimentum bonae indolis, magistra uirtutis,
facit in Christo manere semper ac iugiter Deo uiuere, ad promissa
caelestia et diuina praemia peruenire. hanc et sectari salubre est
et auersari ac neglegere letale. in psalmis loquitur Spiritus sanctus:
continete disciplinam ne forte irascatur Dominus
et pereatis a uia recta, cum exarserit cito ira
eius super uos. et iterum: peccatori autem dicit Deus:
ad quid exponis iustificationes meas et adsumis
testamentum meum per os tuum? tu autem odisti
disciplinam et abiecisti sermones meos retro. et
denuo legimus: disciplinam qui abicit infelix est. et
de Salomone mandata sapientiae monentis accepimus: fili, ne
neglexeris disciplinam Dei nec defeceris ab eo correptus:
quem enim diligit Deus corripit. si autem
Deus quem diligit corripit et corripit ut emendet, fratres [*] [*]

Quodsi in scripturis sanctis frequenter et ubique disciplina
praecipitur et fundamentum omne religionis ac fidei de obseruatione
ac timore proficiscitur, quid cupidius adpetere, quid magis
uelle ac tenere nos conuenit, quam ut radicibus fortius fixis et
domiciliis nostris super petram robusta mole solidatis inconcussi
ad procellas et turbines saeculi stemus, ad Dei munera per diuina
praecepta ueniamus, considerantes pariter ac scientes quod templa
Dei sint membra nostra ab omni faece contagionis antiquae lauacri
uitalis sanctificatione purgata nec uiolari ea aut pollui fas
sit, quando qui uiolat et ipse uioletur? eorum nos templorum
cultores et antistites sumus: seruiamus illi, cuius esse iam coepimus.
Paulus in epistulis suis dicit, quibus nos ad curricula
uiuendi per diuina magisteria formauit: non estis uestri:
empti enim estis magno [pretio]. clarificate et portate
Deum in corpore uestro. clarificemus et portemus
Deum puro et mundo corpore et obseruatione meliore, et qui per
sanguinem Christi redempti sumus per omnia seruitutis obsequia
redemptoris imperio pareamus demusque operam, ne quid immundum
et profanum templo Dei inferatur, ne offensus sedem
quam inhabitat derelinquat. sospitantis Domini uerba sunt et docentis,
curantis pariter et monentis: ecce, inquit, sanus factus
es: iam noli peccare ne quid tibi deterius fiat. [*] [*]

Nunc nobis ad nirgines sermo est, quarum quo sublimior gloria
est maior et cura est. flos est ille ecclesiastici germinis, decus
adque ornamentum gratiae spiritalis, laeta indoles, laudis et honoris
opus integrum adque incorruptum, Dei imago respondens
ad sanctimoniam Domini, inlustrior portio gregis Christi. gaudet
per illas adque in illis largiter floret ecclesiae matris gloriosa
fecunditas, quantoque plus copiosa uirginitas numero suo addit,
gaudium matris augescit. ad has loquimur, has adhortamur adfectu
potius quam potestate nec quo extremi et minimi et humilitatis
nostrae admodum conscii aliquid ad censuram licentiae uindicemus,
sed quod ad sollicitudinem magis cauti plus de diaboli
infestatione timeamus.

Neque inanis haec cautio est et uana formido quae ad salutis
uiam consulit, quae dominica et uitalia praecepta custodit, ut
quae se Christo dicauerint et a carnali concupiscentia recedentes [*]

Quodsi Christum continentia sequitur et regno Dei uirginitas
destinatur, quid istae cum terreno cultu et cum ornamentis,
quibus dum hominibus placere gestiunt, Deum offendunt non
cogitantes esse praedictum: qui hominibus placent confusi
sunt, quoniam Deus nihil fecit illos, et Paulo
quoque gloriose et sublimiter praedicante: si hominibusplacerem,
seruus Christi non essem? continentia uero et
pudicitia non in sola carnis integritate consistit sed etiam in cultus
et ornatus honore pariter ac pudore, ut secundum apostolum
quae innupta est sancta sit et corpore et spiritu. instruit Paulus [*] [*]