Epistulae imperatorum pontificum aliorum (2a.3-2a.7)

et sane probabilis
et iusta laudatio precum est, quae omnem prope
seriem haereticae superstitionis, quae contraria est fidei catholicae.
ordinemque complexa est. nam et unde exorta et quo
prouecta auctore fuisset, aperuit, quippe cum persuasu quorundam
totius saeculi antiquitate mutata acti pro fide in
exilium innocentes uitam cum summa laude posuerunt.

sed
circa eos non est dilata ultio, qui insidiati bonis moribus et
caelestibus institutis paulisper ex contentione non fide sed
factione multorum mentes detestanda insinuatione peruerterent.
nam usque adeo omnipotentis dei mota patientia est. ut poenam.
quae criminosis post fata debetur, in exemplo omnium ante
fata sentirent.

sed ne hoc quidem facto conuerti ad praeceptum
dei flectique potuerunt: catholicos occultis molitionibus [*]

in quo
petentum laudanda illatio est, qui communicantes Gregorio
Hispaniensi et Heraclidae Orientali, sanctis sane et laudabilibus
episcopis, optant in fide catholica sine oppugnatione
alicuius ac molestia uiuere nullisque appetentum insidiis conuentionibusque
pulsari, quippe quibus placeat susceptam semel
fidem omni in aeuum religione seruare.

sit itaque inuiolatum,
quicquid esse meruit aeternum; non conuentio aliquid, non
appetitio, non fraus attemptet aliena; utantur, quo in loco
uoluerint, proposito suo, utantur ad catholicam fidem amore
diuino, Cynegi parens carissime atque amantissime.