Sermo de Rusticiano subdiacono (6-7)

Aqua nostra non est aliena, uirgo est et sancta. in fontem
nostrum descendit spiritus, quos irrorat sancti sunt. uideant qua
temeritate pollutos astruant, quos talibus undis aspersos nouerint.
o sacrilegam nouitatem, o uocem impiam! sanctificauit deus aquas
in initio mundi per spiritus incubationem. ex eis tot et tanta
prodierunt miracula., quae de aquarum nostrarum sanctitate nos
erudirent et de ueritate quorum umbrae erant instruerent et de
regeneratione quam in aquis haurimus certos facerent, et eas alienas
uocant et ab his abstinent et mendaces dicunt et omnem eis fidem
abrogant. erit itaque uerax aqua Primiani, quem tam immani anathemate
percussistis, quem tantorum scelerum in uestro conuentu
reum iudicastis nec tamen quos baptizauit iterum tinxistis, et
ecclesiae catholicae, columbae nostrae, sponsae immaculatae, infideles
impurae mendaces aquae apud eos erunt? dicent forsan: (mendaces
erant qui Primianum innocentem damnarunt, et ideo eius
aquae mendaces non fuerunt\'. sed quid dicent de Feliciano et Praetextato,
qui Primianum damnauerunt et ab illo tam grandi schismate
discesserant? an quos baptizauerant noua et recenti tinctione
ecclesiae suae pepererunt? nequaquam. Feliciani et Praetextati
aquae fideles, qui postmodum coierunt et aduersus ecclesiam catholicam
insani foederis communione conspirauerunt, aquae uero
nostrae infideles et profanae? o insana et peruersa cogitatio!

Addunt etiam: qui baptizatur a mortuo quid est
lauacrum eius? erratis, miseri, non intellegentes scripturas.
non dicimus baptismum, quo tingunt illi quos uelut mortuos a [*] [*]