Retractationum (1.1.6-1.1.10)

item respondens ei, cum
quo disputabatur: hic plane, inquam, non erras; quod ut tibi
omen sit ad reliqua, libenter optauerim. hoc licet non serio,
sed ioco dictum sit, nollem tamen eo uerbo uti. omen quippe
me legisse non recolo siue in sacris litteris nostris siue in
sermone cuiusquam ecclesiastici disputatoris, quamuis abominatio
inde sit dicta, quae in diuinis libris adsidue reperitur.

In secundo autem libro prorsus inepta est et insulsa illa [*]quasi fabula de philocalia et philosophia, quod sunt germanae et eodem parente procreatae. aut enim philocalia quae dicitur
non nisi in nugis est et ob hoc philosophiae nulla ratione [*] [*]

alio loco, de animo
cum agerem, dixi: securior rediturus in caelum. iturus autem
quam rediturus dixissem securius propter eos, qui putant
animos humanos pro meritis peccatorum suorum de caelo
. lapsos seu deiectos in corpora ista detrudi. sed ego propterea
non dubitaui dicere, quia ita dixi in caelum, tamquam dicerem
ad deum, qui eius est auctor et conditor, sicut beatus Cyprianus
non cunctatus est dicere: nam cum corpus e terra,
spiritum possideamus e caelo, ipsi terra et caelum
sumus. et in libro Ecclesiastae scriptum. est:_ spiritus
reuertatur ad deum, qui dedit illum quod utique sic
,.. [*] [*]

In libro tertio: si quid mihi uideatur quaeris, inquam, in[*]
mente arbitror esse summum hominis bonum. uerius dixissem:
in deo; ipso enim mens fruitur, ut beata sit, tamquam bono
summo suo.

nec illud mihi placet, quod dixi: liquet dcierare
per omne diuinum.