De Natura Boni (6-10)

Corruptio autem si omnem modum, omnem speciem
omnem ordinem rebus corruptibilibus auferat, nulla natura
remanebit. ac per hoc omnis natura, quae corrumpi non potest,
summum bonum est, sicut deus est. omnis autem natura,
quae corrumpi potest, etiam ipsa aliquod bonum est: non [*]

Creaturis autem praestantissimis, hoc est rationalibus
spiritibus, hoc praestitit deus, ut si nolint, corrumpi non
possint, id est, si oboedientiam conseruauerint sub domino
deo suo ac sic incorruptibili pulchritudini eius adhaeserint;
si autem oboedientiam conseruare noluerint. quoniam uolentes
corrumpuntur in peccatis, nolentes corrumpantur in poenis.
tale quippe bonum est deus, ut nemini eum deserenti bene
sit; et in rebus a deo factis tam magnum bonum est natura
rationalis, ut nullum sit bonum, quo beata sit, nisi deus.
peccantes igitur in suppliciis ordinantur: quae ordinatio quia
eorum naturae non competit. ideo poena est; sed quia culpae
competit, ideo iustitia est.

Cetera uero, quae sunt facta de nihilo, quae utique inferiora
sunt quam spiritus rationalis, nec beata possunt esse
nec misera. sed quia pro modo et specie sua etiam ipsa bona
sunt nec esse quamuis minora et minima bona nisi a summo
bono deo potuerunt, sic ordinata sunt, ut cedant infirmiora
firmioribus et inualidiora fortioribus et inpotentiora potentioribus,
atque ita caelestibus terrena concordent tamquam praecellentibus
subdita. fit autem decedentibus et succedentibus
rebus temporalis quaedam in suo genere pulchritudo. ut nec
ipsa, quae moriuntur uel quod erant esse desinunt, turpent
ac turbent modum et speciem et ordinem uniuersae creaturae:
sicut sermo bene compositus utique pulcher est, quamuis in
eo syllabae atque omnes soni tamquam nascendo et moriendo
transcurrant.

Qualis autem et quanta poena cuique culpae debeatur,
diuini iudicii est, non humani: quae utique et cum conuersis [*]

Omnes igitur naturae corruptibiles nec omnino naturae
essent, nisi a deo essent, nec corruptibiles essent, si de illo
essent, quia hoc, quod ipse est, essent. ideo ergo quocumque
modo, quacumque specie. quocumque ordine sunt. quia deus
est, a quo factae sunt; ideo autem non incommutabiles sunt, .
quia nihil est, unde factae sunt. sacrilega enim audacia coaequantur
nihil et deus, si quale est illud, quod de deo natum
est, tale uelimus esse illud, quod ab eo de nihilo factum est.