De Genesi Ad Litteram (1.2)

Et quomodo dixit deus: fiat lux? utrum temporaliter,
an in uerbi aeternitate? et si temporaliter, utique mutabiliter.
quomodo ergo possit intellegi hoc dicere deus nisi per creaturam?
ipse quippe est incommutabilis. et si per creaturam
dixit deus: fiat lux, quomodo est prima creatura lux, si erat
iam creatura, per quam deus diceret: fiat lux? an non est
lux prima creatura, quia iam dictum erat: in principio
fecit deus caelum et terram? et poterat per caelestem
creaturam uox fieri temporaliter atque mutabiliter, qua diceretur:
fiat lux? quod si ita est, corporalis lux facta est ista,
quam corporeis oculis cernimus, dicente deo per creaturam
spiritalem, quam deus iam fecerat, cum in principio fecit
caelum et terram, fiat lux eo modo, quo per talis creaturae
interiorem et occultum motum diuinitus dici potuit: fiat lux.

An etiam corporaliter sonuit uox dicentis dei: fiat lux, [*] [*]

sicut corporaliter sonuit uox dicentis dei: tu es filius me.us
dilectus? et hoc per creaturam corporalem, quam fecerat
deus, cum in principio fecit caelum et terram, antequam
fieret lux, quae in hac sonante uoce facta est? et si ita est.
qua lingua sonuit ista uox dicente deo: fiat lux, quia nondum
erat linguarum diuersitas, quae postea facta est in aedificatione
turris post diluuium? quaenam lingua erat una et sola,
qua deus locutus est: fiat lux? et quis erat, quem oportebat
audire atque intellegere, ad quem uox huius modi proferretur?
an haec absurda carnalisque cogitatio est atque suspicio?

Quid ergo dicemus? an id, quod intellegitur in sono uocis,
cum dicitur: fiat lux, non autem ipse corporeus sonus, hoc
bene intellegitur esse uox dei? et utrum hoc ipsum ad naturam
pertineat uerbi eius, de quo dicitur: in principio
erat uerbum, et uerbum erat apud deum, et deus erat
uerbum? cum enim de illo dicitur: omnia per ipsum facta
sunt, satis ostenditur et lux per ipsum facta, cum dixit deus:
fiat lux. quod si ita est, aeternum est quod ait deus: fiat
lux, quia uerbum dei, deus apud deum, filius unicus dei.
patri coaeternus est, quamuis deo haec in aeterno uerbo dicente
creatura temporalis facta sit. cum enim uerba sint temporis,
cum dicimus "quando" et "aliquando". aeternum tamen
est uerbo dei, quando fieri aliquid debeat, et tunc fit, quando [*] [*]

fieri debuisse in illo uerbo est, in quo non est quando et
aliquando, quoniam totum illud uerbum aeternum est.