De agone christiano (26-30)

Nec eos audiamus, qui negant tale corpus
domini resurrexisse, quale positum est in monumento. si enim
tale non fuisset, non ipse dixisset post resurrectionem [*] [*]
discipulis: palpate et uidete, quoniam spiritus ossa et
neruos non habet, sicut me uidetis habere. sacrilegum
est enim credere dominum nostrum, cum ipse sit ueritas,
in aliquo fuisse mentitum. nec nos moueat, quod clausis
ostiis subito eum apparuisse discipulis scriptum est, ut
propterea negemus illud fuisse corpus humanum, quia contra
naturam huius corporis uidemus esse per clausa ostia intrare.
omnia enim possibilia sunt deo. nam et ambulare super aquas
contra naturam huius corporis esse manifestum est; et tamen
non solum ipse dominus ante passionem ambulauit, sed etiam
Petrum ambulare fecit. ita ergo et post resurrectionem de
corpore suo fecit, quod uoluit. si enim potuit ante passionem
clarificare illud sicut splendorem solis, quare non potuit et
post passionem ad quantam uellet subtilitatem in temporis
momento redigere, ut per clausa ostia posset intrare?

Nec eos audiamus, qui negant ipsum corpus
secum leuasse in caelum dominum nostrum et commemorant
in euangelio quod scriptum est: nemo ascendit in caelum,
nisi qui de caelo descendit, et dicunt, quia corpus non
descendit de caelo, non potuisse ascendere in caelum. non
enim intellegunt, quoniam corpus non ascendit in caelum;
dominus enim ascendit, corpus autem non ascendit, sed leuatum
est in caelum illo leuante, qui ascendit. si enim quisque [*] [*]
descendat uerbi gratia de monte nudus, cum autem descenderit,
uestiat se et uestitus iterum ascendat, recte utique
dicimus: nemo ascendit, nisi qui descendit, nec uestem consideramus,
quam secum leuauit, sed ipsum, qui uestitus est,
solum dicimus ascendisse.

\'Nec eos audiamus, qui negant ad dexteram
patris sedere filium. dicunt enim: numquid deus pater habet
latus dextrum aut sinistrum sicuti corpora? nec nos hoc de
deo patre sentimus; nulla enim forma corporis deus definitur
atque concluditur. sed dextera patris est beatitudo perpetua,
quae sanctis promittitur; sicut sinistra eius rectissime dicitur
miseria perpetua, quae inpiis datur: ut non in ipso deo, sed
in creaturis hoc modo, quo diximus, intellegatur dextera et
sinistra, quia et corpus Christi, quod est ecclesia, in ipsa
dextera, hoc est in ipsa beatitudine futurum est, sicut apostolus
dicit, quia et simul nos suscitauit et simul sedere
fecit in caelestibus. quamuis enim corpus nostrum nondum
ibi sit, tamen spes nostra iam ibi est. propterea et ipse
dominus post resurrectionem iussit discipulis, quos piscantes
inuenit, ut in dexteram partem mitterent retia. quod cum
fecissent, ceperunt pisces, qui omnes magni erant, id est iustos
significabant, quibus dextera promittitur. hoc significat, quod [*] [*]
etiam in iudicio dixit se agnos ad dexteram, haedos autem
ad sinistram esse positurum.

Nec eos audiamus, qui negant diem iudicii
futurum et commemorant, quod in euangelio scriptum est,
eum, qui credit in Christum, non iudicari; qui autem non
credit in illum, iam iudicatum esse. dicunt enim: si et ille,
qui credit, non ueniet in iudicium, et ille, qui non credit, iam
iudicatus est, ubi sunt, quos iudicaturus est in die iudicii? non
intellegunt sic loqui scripturas, ut praeteritum tempus pro futuro
tempore insinuent: sicut supra diximus, quod apostolus dixit
de nobis, quod simul nos sedere fecit in caelestibus,
nondum factum est; sed quia certissime est futurum, ita
dictum est quasi iam factum sit. sicut et ipse dominus discipulis
dixit: omnia, quae audiui a patre meo, nota
uobis feci, et paulo post dicit: multa habeo uobis
dicere; sed non potestis illa portare modo. quomodo
ergo dixerat: omnia, quae audiui a patre meo, nota
uobis feci, nisi quia illud, quod per spiritum sanctum
certissime facturus erat, quasi iam fecisset, locutus est?
sic ergo cum audimus: qui credit in Christum, non
ueniet in iudicium, intellegamus, quia non ueniet ad
damnationem. dicitur enim iudicium pro damnatione, sicut
dicit apostolus: qui non manducat, manducantem non
iudicet, id est, non de illo mala existimet. et dominus
dicit: nolite iudicare, ne iudicetur de uobis. non [*] [*] [*] [*]
enim tollit nobis intellegentiam iudicandi, cum et propheta
dicat: si uere iustitiam diligitis, recta iudicate,
filii hominum, et ipse dominus dicat: nolite iudicare
personaliter, sed iustum iudicium iudicate. sed
illo loco, ubi uetat iudicare, illud admonet, ne damnemus
aliquem, cuius uel cogitatio nobis non aperta est uel nescimus,
qualis postea sit futurus. sic ergo cum dixit: ad iudicium
non ueniet, hoc dixit, quia non ueniet ad damnationem;
qui autem non credit, iam iudicatus est, hoc dixit,
quia iam damnatus est praescientia dei, qui nouit, quid inmineat
non credentibus.

Nec eos audiamus, qui dicunt spiritum sanctum,
quem in euangelio dominus promisit discipulis, aut in Paulo
apostolo uenisse aut in Montano et Priscilla, sicut Cataphryges
dicunt, aut in nescio quo Manete uel Manichaeo, sicut Manichaei
dicunt. tam enim caeci sunt isti, ut scripturas manifestas
non intellegant, aut tam neglegentes salutis suae, ut omnino
non legant. quis enim, cum legerit, non intelleget uel in
euangelio quod post domini resurrectionem scriptum est
dicente domino: ego mitto promissa patris mei in
uos; uos autem sedete hic in ciuitate, quousque
induamini uirtutem ab alto? et in Actibus apostolorum, [*] [*]
posteaquam dominus a discipulorum oculis abscessit in caelum,
decem diebus peractis die pentecostes non adtendunt apertissime
uenisse spiritum sanctum; et cum essent illi in ciuitate,
sicut eos ante monuerat, inpleuisse illos, ita ut loquerentur
linguis. nam diuersae nationes, quae tunc aderant, unusquisque
1 audientium suam linguam intellegebant. sed isti homines
decipiunt eos, qui neglegentes catholicam fidem et ipsam
fidem suam, quae in scripturis manifesta est, nolunt discere
et, quod est grauius et multum dolendum, cum in
catholica neglegenter uersentur, haereticis aurem diligenter
accommodant.