De agone christiano (16-20)

Nec eos audiamus, qui dicunt patrem tantummodo
esse nec habere filium nec esse cum eo spiritum sanctum,
sed ipsum patrem aliquando appellari filium, aliquando [*] [*]
spiritum sanctum. nesciunt enim principium, ex quo sunt omnia,
et imaginem eius, per quam formantur omnia, et sanctitatem
eius, in qua ordinantur omnia.

Nec eos audiamus, qui indignantur et stomachantur,
quia non tres deos colendos dicimus. nesciunt enim, quid sit
una eademque substantia, et phantasmatibus suis inluduntur,
quia solent uidere corporaliter uel animalia tria uel quaecumque
corpora tria locis suis esse separata. sic putant intellegendam
substantiam dei et multum errant, quoniam superbi sunt,
et non possunt discere, quia nolunt credere.

Nec eos audiamus, qui patrem solum uerum deum
et sempiternum esse dicunt, filium autem non de ipso genitum,
sed ab ipso factum de nihilo, et fuisse tempus, quando non
erat, sed tamen primum locum tenere in omni creatura; et
spiritum sanctum minoris maiestatis esse quam filium et
ipsum factum esse post filium; et horum trium diuersas esse
substantias, tamquam aurum et argentum et aeramentum.
nesciunt enim, quid loquantur, et de his rebus, quas per
oculos carneos uidere consueuerunt, uanas imagines ad disputationes
suas transferunt, quia reuera magnum est mente
conspicere generationem, quae non fit ex aliquo tempore, sed
aeterna est, et ipsam caritatem et sanctitatem, qua generator
et generatus ineffabiliter sibi copulantur. magnum et difficile
est haec mente conspicere, etiamsi pacata et tranquilla sit.
non potest ergo fieri, ut illi haec uideant, qui terrenas generationes
nimis intuentur, et ad istas tenebras addunt adhuc [*]
fumum, quem sibi contentionibus et certaminibus cotidianis
excitare non cessant, habentes animas carnis affectibus diffluentes
tamquam ligna umore saginata, in quibus ignis fumum
solum uomit et habere flammas lucidas non potest. et hoc
quidem de omnibus haereticis rectissime dici potest.

Credentes ergo incom.mutabilem trinitatem credamus
etiam dispensationem temporalem pro salute generis
humani. nec eos audiamus, qui filium dei legum Christum
nihil esse aliud quam hominem dicunt, sed ita iustum, ut
dignus sit appellari filius dei. et hos enim catholica disciplina
misit foras, quia uanae gloriae cupiditate decepti contentiose
disputare uoluerunt, antequam intellegerent, quid sit dei uirtus
et dei sapientia et in principio uerbum, per quod facta
sunt omnia, et quomodo uerbum caro factum est et
habitauit in nobis.

Nec eos audiamus, qui non uerum hominem
suscepisse dicunt filium dei neque natum esse de femina,
sed falsam carnem et imaginem simulatam corporis humani
ostendisse uidentibus. nesciunt enim, quomodo substantia dei
administrans uniuersam creaturam inquinari omnino non possit,
et tamen praedicant istum uisibilem solem radios suos per
omnes feces et sordes corporum spargere et eos mundos et
sinceros ubique seruare. si ergo uisibilia munda uisibilibus
inmundis contingi possunt et non inquinari, quanto magis [*] [*]
inuisibilis et incommutabilis ueritas per spiritum animam et per
animam corpus suscipiens toto homine adsumpto ab omnibus eum
infirmitatibus nulla sua contaminatione liberauit! itaque magnas
patiuntur angustias et, cum timent, quod fieri non potest, ne
humana carne ueritas inquinetur, ueritatem dicunt esse mentitam.
et cum ille praeceperit dicens: sit in ore uestro:
est, est; non, non, et apostolus clamet: non erat in
illo est et non, sed est in illo erat, isti totum corpus
eius falsam carnem fuisse contendunt, ut non sibi uideantur
imitari Christum, si non suis auditoribus mentiantur.