Contra Fortunatum (1-5)

AUGUSTINUS dixit: Ego iam errorem puto, quam antea
ueritatem putabam; utrum recte aestimem, a te praesente
audire cupio.

FORTUNATUS dixit: Coepta errorem exponere.

AUGUSTINUS dixit: In primis summum errorem puto omnipotentem
deum, in quo una nobis spes est, ex aliqua parte
uiolabilem aut coinquinabilem aut corruptibilem credere. hoc
uestram haeresim adfirmare scio, non quidem his uerbis, quibus
nunc usus sum; nam et uos interrogati confitemini deum esse
incorruptibilem et omni modo inuiolabilem et incoinquinabilem;
sed cum coeperitis cetera exponere, cogimini eum corruptibilem,
penetrabilem et coinquinabilem confiteri. dicitis enim aliam
nescio quam gentem tenebrarum aduersus dei regnum rebellasse;
deum autem omnipotentem cum uideret, quanta labes
et uastitas inmineret regnis suis. nisi aliquid aduersae genti
obponeret et ei resisteret, misisse hanc uirtutem, de cuius [*] [*]

commixtione cum malo et tenebrarum gente mundus sit fabricatus;
hinc esse. quod hic animae bonae laborant, seruiunt,
errant, corrumpuntur, ut necessarium haberent liberatorem.
qui eas ab errore purgaret et a commixtione solueret et a
seruitute liberaret. hoc ego nefas puto credere deum omnipotentem
aliquam aduersam gentem timuisse aut necessitatem
esse passum, ut nos in aerumnas praecipitaret.

FORTUNATUS dixit: Quia te medium fuisse nostrum scio.
id est inter Manichaeos administrasse, ista principalia sunt
fidei nostrae. de conuersatione hic agitur, de quibus falsis
criminibus pulsamur. ex te ergo praesentes audiant boni uiri.
utrum sint uera, super quibus criminamur et adpetimur, an
sint falsa. etenim ex tua doctrina et ex tua expositione et
ostensione poterunt uero uerius scire nostram conuersationem.
si a te fuerit prodita. interfuisti orationi?

AUG. dixit: Interfui. sed alia quaestio est de fide, alia
de moribus; ego de fide proposui. sed si illi, qui adsunt
malunt audire de moribus, nec ipsam quaestionem defugio.

FORT. dixit: Purgare me prius uolo penes conscientiam
uestram, penes quos polluimur, ex idonei uiri testimonio, qui
mihi et nunc idoneus est et in futura iusti iudicii examinatione
Christi, si ea, quae iactantur, uidit in nobis uel consecutus
est.

AUG. dixit: Ad aliud uocas, cum ego de fide proposuerim.
de moribus autem uestris plene scire possunt, qui electi uestri
sunt. nostis autem me non electum uestrum, sed auditorem [*]

fuisse. itaque quamuis et orationi uestrae interfuerim, ut interrogasti,
utrum separatim uobiscum habeatis aliquam orationem,
deus solus potest nosse et uos. ego tamen in oratione, in qua
interfui, nihil turpe fieri uidi, sed solum contra fidem animaduerti.
quam postea didici et probaui, quod contra solem facitis
orationem. praeter hoc in illa oratione uestra nihil noui comperi.
quisquis autem uobis obponet quaestionem aliquam de
moribus, electis uestris obponit. quid autem inter uos agatis,
qui electi estis, ego scire non possum. nam et eucharistiam
audiui a uobis saepe quod accipiatis; tempus autem accipiendi
cum me lateret, quid accipiatis unde nosse potui ? itaque serua,
si placet. quaestionem de moribus. ut inter electos uestros
discutiatis. si discuti potest. mihi fides data est a uobis, quam
hodie inprobo. de ipsa proposui. ad propositum meum mihi
respondeatur.

FORT. dixit: Et nostra professio ipsa est, quod incorruptibilis
sit deus, quod lucidus, quod inadibilis, intenibilis, inpassibilis
aeternam lucem et propriam habitet, quod nihil ex
sese corruptibile proferat, nec tenebras nec daemones nec
satanam, nec aliud aduersum in regno eius reperiri possit;
sui similem saluatorem direxisse; uerbum natum a constitutione
mundi cum mundum fabricaret, post mundi fabricam
inter homines uenisse, dignas sibi animas elegisse sanctae suae
uoluntati mandatis suis caelestibus sanctificatas, fide et ratione
inbutas caelestium rerum ipso ductore hinc iterum easdem [*]

animas ad regnum dei reuersuras esse secundum sanctam
ipsius pollicitationem, qui dixit: ego sum uia, ueritas et
ianua et: nemo potest ad patrem peruenire, nisi per
me. his rebus nos credimus, quia alias animae, id est alio
mediante non poterunt ad regnum dei reuerti, nisi ipsum reppererint,
ueritatem, uiam et ianuam. ipse enim dixit: qui me
uidit, uidit et patrem et: qui in me crediderit, mortem
non gustabit in aeternum, sed transitum faciet de
morte ad uitam et in iudicium non ueniet. his rebus
nos credimus et haec est ratio fidei nostrae et pro uiribus
animi nostri mandatis eius obtemperare unam fidem sectantes
huius trinitatis, patris et filii et spiritus sancti.

AUG. dixit: Has animas, quas de morte ad uitam per
Christum uenire fatemini, quae causa praecipitauit in mortem ?

FORT. dixit: Hinc iam dignare prosequi et contraire, si nihil
praeter deum.

AUG. dixit: Immo tu dignare respondere id, quod interrogaris,
has animas quae causa morti dederit.

FORT. dixit: Immo tu dignare dicere, utrum aliquid sit
praeter deum, an omnia in deo sunt.