Breviculus Collationis cum Donatistis (2.1-3.2)

Primo loco, cum die intermisso ad memoratum locum,
sicut placuerat et constitutum fuerat, conueniretur, obtulit
consessum iterum cognitor, deprecans ut fieret. et mox catholici
consederunt, Donatistae autem recusauerunt. in qua recusatione
inter cetera id quoque dixerunt, quod scriptum sibi
esset cum talibus non sedere. ad hoc catholici, ne morae
fierent, tunc non responderunt, sed opportuniore loco in tertii
diei collatione. tunc ergo etiam ipse cognitor stando se cogniturum
esse respondit.

Secundo loco recitata est notoria, quam pridie dederant
petentes, ut sibi mandatum catholicorum ederetur, quo [*] [*]

Tertio loco cum quaesisset cognitor, quid etiam de
subscriptionibus responderent, id est utrum eis placeret quod
edicto proposuerat, ut prosecutionibus suis quisque subscriberet,
et respondissent catholici iam se in hoc consensum
suum litteris expressisse, illi se multum moueri dixerunt,
quod hoc consuetudo non haberet. et cum cognitor interrogasset,
utrum eis sufficerent quot dati fuerant gestorum conscribendorum
ex utraque parte custodes, dilationem petere
coeperunt, ut sibi conscripta gesta ederentur et tunc responderent.
hic ortus est diuturnus conflictus cum eis, cum consensus
eorum, quo placuerat ut illo die res ageretur, saepe
recitaretur ex tabulis. et cum se notas ignorare dicerent, petentes
ut prius eis ederentur gesta conscripta, cognitor iussit,
ut, quod eorum notarii exceperant, perlatis codicibus, qui signati
custodiebantur, eis recitaretur, ne contra suum consensum
uenirent. cumque et ipsi saepe de gestorum editione causarentur,
quod exceptores non occurrissent gesta conscribere,
etiam hoc eis responsum est, quod notoria sua ideo se petisse
dixerant edi sibi catholicorum mandatum, ut ad praesentem
diem instructi occurrerent, quia exceptores occurrere cum
gestorum editione non possent. ubi non inuenientes quod dicerent
uoluerunt iterum praescriptionem diei refricare, de qua
fuerat eis satis superque responsum et inde iam fuerat primo
die transitum. sed tunc eis catholici etiam ad hoc responderunt,
quod non solum in edicto cognitoris Calendarum Iuniarum
dies constitutus legeretur, sed etiam ipsi octauo Calendas
Iunias suum mandatum conscripsissent, cum iam transisset
dies, quo dicebant agi debuisse causam, id est quarto decimo
Calendas Iunias. dictum est etiam ipsum Primianum ad [*] [*] [*]