Breviculus Collationis cum Donatistis (1.1-1.5)

Ingressis itaque utrisque partibus primo loco recitatum
est rescriptum imperatoris, quo iussit collationem inter memoratos
episcopos fieri, ut superstitionem manifesta ratio confutaret.

Secundo loco recitatum est edictum ipsius cognitoris,
quod per prouinciam misit, ut conuenirentur utriusque partis
episcopi et intra diem Calendarum Iuniarum conferendi causa
congregarentur Carthagine. in eo edicto basilicas sine iussione
imperatoris reddidit Donatistis, qui se pollicerentur esse uenturos,
ut eo modo eos ad conferendum etiam beneficiis inuitaret.
in eodem etiam edicto obtulit eis, ut alium quem uellent
cum illo iudicem constituerent, iurauitque se hoc iudicaturum
quod ueritas suasisset, et cetera quae ad exhortationem congregationis
illorum eodem continentur edicto.

Tertio loco recitatum est alterum cognitoris edictum,
quod proposuit iam praesentibus apud Carthaginem utriusque [*] [*]

Quarto loco, cum partis Donati episcopi exigerent proponi
sibi ab aduersariis, qua causa fuissent congregati, cognitor
distulit, ut ex ordine prius omnia recitarentur, quae ante diem
collationis acta fuerant. et recitata est notoria Donatistarum,
in qua dixerunt non sibi placere quod in edicto suo posuit,
ut hi soli ex episcopis conuenirent ad collationis locum, quos
ad ipsam causam peragendam ceteri delegissent, qui omnes
triginta sex complebantur, decem et octo hinc et decem et octo
inde, id est septeni, qui inter se disputarent, et alii septeni,
qui concilio, si opus esset, adhiberentur, et alii quaterni, qui.
gestis custodiendis et conscribendis praeessent; sed petiuerunt
se omnes potius qui uenerant adesse debere, ut eorum numerus
appareret, dicentes quod eos aduersarii paucos esse
mentiti sint. ibi dixerunt ita se omnes uenisse usque ad grauissimos
senes, ut hi soli deessent, quos aduersa ualetudo
corporis impedisset, et cetera quae ipsa notoria continentur.

Quinto loco recitatae sunt litterae catholicorum quas
rescripserunt cognitori, sicut edicto commonuerat, insinuantes
consentire se ad omnia, quae illo edicto fuerant ordinata. in
eisdem litteris etiam se obstrinxerunt et polliciti sunt, si in
parte Donati ueritas eis demonstraretur ecclesiae, non se illic
episcopalem honorem quaesituros, sed consilium eorum secuturos
pro salute christiana; si autem in sua communione
potius ueritas ostenderetur ecclesiae, honores episcopales eis
non se negaturos, et hoc a se fieri bono pacis, ut intellegerent
hi quibus hoc praestaretur, quod in eis catholici non christianam
consecrationem, sed humanum detestarentur errorem.
quodsi plebes duos in una ecclesia episcopos ferre non possent, [*] [*]