De Paradiso (6-10)

ergo si paradisus est in quo erant exorta uirgulta, uidetur
paradisus anima esse, quae multiplicat semen acceptum, in
qua uirtus unaquaeque plantatur, in qua erat etiam lignum
uitae, hoc est sapientia, sicut dixit Solomon quia sapientia
non de terra exorta est, sed de patre; est enim splendor [*]
lucis aeternae et manatio omnipotentis gloriae.

pone enim, sine praeiudicio tamen adsertionis futurae, ideo
tibi hoc lignum de scientia boni et mali displicere, quia
posteaquam gustauerunt ex eo homines, intellexerunt esse se
nudos: attamen ad consummationem diuinae operationis dicam
tibi et hoc lignum in paradiso exortum et ideo a deo esse
permissum, ut possimus supereminentiam boni scire. quomodo
enim, si non esset scientia boni et mali, inter bonum et [*]
malum discretionem aliquam disceremus ? nam neque quod
malum erat malum indicaremus esse, nisi esset scientia boni
— scientia autem boni esse non posset, nisi esset et bonum
— neque rursus quod bonum erat sciremus bonum esse, nisi [*] [*]

I denique serpentem in paradiso inuenis utique non sine
dei uoluntate generatum. in serpentis autem figura diabolus
est; fuisse enim diabolum in paradiso etiam Ezechiel propheta [*]
docet, qui dicit super principem Tyri: in uoluptate inquit
paradisi factus es; principem Tyri autem in figura accipimus
diaboli. numquid et hinc accusabimus deum, quia
thensauros eius altitudinis et scientiae absconditos in Christo
et occultos conprehendere non possumus, nisi quos ipse reuelare
dignatus est? reuelauit tamen, ut sciamus etiam diaboli
malitiam ad salutem prodesse hominibus, non quod diabolus
prodesse uelit, sed quod malitiam eius etiam repugnantis [*]
conuertit nobis dominus ad salutem. denique huius malitia
lob sancti uiri fecit esse uirtutem et patientiam clariorem.
huius malitia iustitiam eius exercuit, ut certaret et uinceret
et uictoriam corona sequeretur; nemo enim nisi qui legitime
certauerit coronatur. Ioseph quoque castimonia numquam ad [*] [*]

I Itaque neque dubitandum neque reprehendendum quod in [*]
paradiso diabolus erat, quandoquidem occludere sanctis non
potuit iter, ne quis ascenderet; neque enim iustis habitationem
incolatus tamquam possessor eripuit. esto enim ut aliquos
desides atque uitiosos ab incolatu supernae possessionis
auerterit: illud multo augustius multoque pulchrius, quod
sanctorum orationibus excludetur, cum conpletum fuerit illud:
uidebam Satanan sicut fulgur de caelo cadentem. [*]
ergo non metuamus eum, qui eo usque infirmus est, ut
et ipse casurus in terram sit. accepit quidem temptandi
licentiam, sed non accepit copiam subruendi, nisi sua [*] [*]