De Paradiso (1-5)

tamen quoniam legimus in Genesi a deo paradisum esse
plantatum secundum orientem et ibi esse positum hominem,
quem plasmauit deus, istius paradisi auctorem iam possumus
inuenire. quis est enim qui potuit fingere paradisum nisi [*]
omnipotens deus, qui dixit et facta sunt, numquam indi-.
gens eorum quae generari uellet? ipse ergo plantauit paradisum,
de quo dicit sapientia: omnis plantatio, quam
non plantauit pater meus, eradicabitur. bona angelorum
plantatio, bona sanctorum; sancti enim sub ficu et uite
dicuntur in illo pacis futuri tempore, in quibus typus est
angelorum.

Ergo paiadisus est plurima ligna habens, sed ligna [*] fructifera,
ligna plena suci atque uirtutis, de quibus dictum est:
exultabunt omnia ligna siluarum, ligna semper
florentia uiriditate meritorum, sicut illud lignum, quod plantatum
est secus decursus aquarum, cuius folium non defluet,
quia totus in eo fructus exuberat. hic ergo paradisus est.

locus autem eius, in quo est plantatus, uoluptas dicitur. [*] [*]

in hoc ergo paradiso hominem deus posuit, quem
plasmauit. intellege iam quia non eum hominem qui secundum
imaginem dei est posuit, sed eum qui secundum corpus;
incorporalis enim in loco non est. posuit autem eum m [*] paradiso
sicut solem in caelo expectantem regnum caelorum,
quemadmodum creatura expectat reuelationem filiorum dei.