De Fuga Saeculi (41-45)

non enim ita circa illum sicut circa
te soluta est sententia; nam Christi gratia, quae te resoluit,
illum adstrinxit; manet enim maledictio directa in serpentem
propter tuam deceptionem. sic enim dictum est ad eum:
maledictus tu ab omnibus pecoribus terrae. omnium [*]
enim communis inimicus est qui fuit hostis bonorum et
pro iis damnatur quos adhuc non laeserat, quoniam qui
hominem laesit, cui illa subiecta omnia sunt, laesit omnia.
communem etenim legem soluit, quia ipse homini cum ceteris
subditus est. ideo communi odio atque execratione omnium
maledictio eius oneratur. genus autem damnationis non mors, [*] [*] [*]

sed poena diuturna est. super pectus inquit tuum et
u en t rem ambulabis. premenda enim fuit noxia conscientia [*]
et proterenda malitia fraudulentumque secretum tamquam a
dei facie relegandum; simul ostenditur quod terrena malitia
sit quae in terram recuruet. denique addidit: e t terram
edes omnes dies uitae tuae.

Describi quidem his natura serpentis uidetur, sed magis
omne malitiae uas describitur, omnis serpens inprobitatis,
qui in uentrem se deicit atque intra se uenenum suum claudit
et intus in pectore suo uoluit, cogitationibus suis lubricus
et super fraudes suas ambulans, suis dolis se ipse inplicans, [*]
mouens semper atque exagitans sua uenena, cum cogitat,
uentrem quoque, hoc est seminarium cordis sui proterens.
unde pulchre Dauid ait: alienati sunt peccatores ab
utero, errauerunt a uentre, locuti sunt falsa, furor
his secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis
surdae et obturantis aures suas, quae non
exaudiet uocem incantantium et uenefici. qui
incantantur a sapiente. propter hoc etiam illud pulchre
dictum uidetur, quod in libro prophetico legimus: uentrem[*]
meum doleo, uentrem meum, quia ibi est malitia,
ubi debet esse innocentia, et illud plus laborat, quod in nobis
debet esse tranquillius, atque id nequitiae uestigiis proculcatur, [*] [*]

stimulatur unguibus, processu quodam inprobitatis incrementoque
concutitur, ubi est genitale seminium posteritatis
aeternae. uidetur quidem hoc ad id esse referendum, quod
dolebat perisse quos creauit filios et suscepit, sed multo
magis, quod in uentre suo uerbi seminarium non habebat. [*]
ideo uentrem suum dicit quasi pretiosissimum. pretiosus enim
mentis uterus est, in quo fecunda seges consiliorum uerbi
semine pullulare consueuit et uitae totius solent atque uirtutum
ac disciplinarum quaedam membra formari.

Sed ut reuertamur ad propositum, quod malitiam deus
reprimendam interim quam abolendam putauerit, ait ad serpentem:
et inimicitias ponam inter te et mulierem et
inter semen tuum et semen mulieris. ipsa tibi [*]
seruabit caput et tu illius calcaneum. ubi inimicitiae
sunt, discordia. est nocendique studium, ubi nocendi studium,
ibi malitia ponitur. ergo discordia inter serpentem et mulierem.
discordiae malitia subest; non est ergo sublata malitia. denique
seruatum est serpenti, ut calcaneum mulieris et seminis eius
obseruaret, quo noceat et uenenum suum infundat. non ergo
ambulemus in terrenis, et serpens nobis nocere non poterit.
sumamus euangelicum calciamentum, quo uenenum serpentis
excluditur, morsus eius hebetatur, ut simus calciati- pedes in [*] [*]

euangelium. et fortasse ideo Moyses iubetur soluere [*] calciamentum
pedum suorum, ut sumeret calciamentum euangelii,
uel quia non Moysi, id est non prophetis, sed apostolis
praedicatio euangelii debebatur. ea est, quam supra diximus,
dicta in serpentem sententia: in hominem quoque cuiusmodi
directa sit consideremus.

maledictus est ille qui auctor est
culpae, sed non est maledictus iste qui aliena fraude deceptus
est; tamen quia non seruauit mandatum dei, operum suorum [*]
labore damnatur - maledicitur sane terra, sed in operibus
peccatoris - et maledicitur, donec resoluatur in terram. ideo
ergo suscepit Iesus carnem, ut maledictum carnis peccatricis
aboleret, et factus est pro nobis maledictum, ut benedictio
absorberet maledictionem, integritas peccatum, indulgentia
sententiam, uita mortem. suscepit enim et mortem, ut impleretur
sententia, satisfieret iudicato: male dictum carnis peccatricis
usque ad mortem. nihil ergo factum est contra sententiam [*]
dei, cum sit diuinae condicio impleta sententiae; maledictum
enim usque ad mortem, post mortem gratia. mortui ergo
saeculo sumus: quid adhuc de saeculo decernimus ? mortui
sumus cum Christo: quid adhuc uitae huius actus requirimus?
mortem Christi in corpore nostro circumferimus, ut et uita
Christi in nobis manifestetur. non ergo iam nostram illam
uitam, sed Christi uitam uiuimus, uitam innocentiae, uitam
castimoniae, uitam simplicitatis omniumque uirtutum. cum [*] [*]

Christo resurreximus, in ipso uiuamus, in ipso ascendamus, [*]
ut serpens calcaneum nostrum quod uulneret in terris repperire
non possit.

Fugiamus hinc. potes animo fugere, etsi retineris corpore. [*]
potes et hic esse et adesse ad dominum, si illi adhaereat
anima tua, si post ipsum cogitationibus tuis ambules, si fide,
non specie uias eius sequaris, si ad ipsum confugias. est
enim refugium et uirtus, cui dicit Dauid: ad t e con fu g i
et non sum deceptus. ergo quia deus refugium, deus
autem in caelo et supra caelos, utique hinc illo fugiendum [*]
est, ubi pax, ubi requies ab operibus, ubi epulemur sabbatum
magnum, sicut dixit Moyses : et erunt sabbata terrae
uobis escae. epulatorium enim et plenum iocunditatis et
tranquillitatis est requiescere in deo et eius delectationem
uidere. qui ergo confugimus ad deum ad mundum reuertemur,
qui peccato mortui sumus peccata repetemus, qui renuntiauimus
saeculo et usui eius iterum in luto eius haerebimus?
fugiamus hinc, quia tempus breue est.