De Helia et Ieiunio (11-15)

manebat
antequam uinum inueniretur omnibus inconcussa libertas;
nemo sciebat a consorte naturae suae obsequia seruitutis [*]
exigere. non esset hodie seruitus, si ebrietas non fuisset.
oprepserat quidem fraternae praelationis inuidia, manebat
tamen adhuc paternae pietatis reuerentia. laesa pietas est,
dum ridetur ebrietas. non illis itaque solis nocent uina quos
temptant, sed et illis amplius quorum oculis temulenta
ebriorum membra nudantur. hinc risus inreuerens nascitur,
hinc libido flammatur, ut multo maiore temulentia eos uina
perturbent quorum oculos ac mentem inebriauerint quam [*]
quorum membra prostrauerint.

Legimus etiam quod patrem Loth inebriauerint filiae in
eo monte, ad quem timentes incendia Sodomitana confugerant
et habitabant in spelunca. conuenit ebrietati atque concurrit
aetas, sexus. solitudo, locus ferarum magis latibulis quam
humanis aptior domiciliis. fuit itaque ebrietas origo incesti, [*] [*] [*]

at non Abraham uinum
in suo conuiuio ministrabat: immolabat uitulum et butyrum .
et lac etiam angelis hospitibus exhibebat — caeli dominum, [*]
mundi agnoscebat auctorem —; uinum enim exhibere non
poterat. sed recte illic deerat materia peccati, ubi erat
remissio peccatorum.

denique adnuntiauit eum Iohannes neque
manducans panem neque bibens uinum; qui enim Christum
adnuntiat ab omni uitiorum incentiuo praestare se debet.
alienum. uicit igitur sanctum Noe uel etiam Loth Abrahae
nepotem ebrietas, quorum alter, cum ieiunaret, diluuio [*] superstes
fuit, alter incendio.

Moysen quoque cognouimus sitienti
populo aquarum amaritudines temperasse, non uina. cui petra
aquam uomuit potuit et uini abundantia non deesse. denique
deus dixit: percuties petram, et exiet aqua et bibet
populus, non dixit: exiet uinum in populo; periculosum
enim erat uinum ministrare, quod fortiores ferre uix possent.