De Cain et Abel (1.16-1.20)

docuit te certe dominus Iesus quemadmodum aduersus
huiusmodi temptationes resistas. tetenderat diabolus primum
laqueum gulae dicens: si filius dei es, dic lapidi huic
ut fiat panis: respondit dominus: non in pane solo
uiuit homo, sed in omni uerbo dei. laqueum soluit [*]
hoc dicto. posuit iterum diabolus secundum iactantiae laqueum,
qui etiam bonam mentem prosperis currentem semitis solet
strangulare. et duxit illum inquit in Hierusalem et
statuit eum supra pinnam templi et dixit illi: si
filius es dei, mitte te hinc; scriptum est enim quod
angelis suis mandauit de te ut conseruent te, quia
inmanibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem
pedem tuum. itaque cum posset sine ullo periculo mittere
se dominus Iesus, cui suppeterent spiritales uolatus, tamen [*]
ne iactantiae genus esset, respondit diabolo: non temptabis
dominum deum tuum. simul docuit nos cauere ne faciamus
uoluntatem diaboli. si ergo ueri iactantia declinanda est,
quanto magis nemo debet falsa iactare pro ueris? tertius
superest laqueus auaritiae atque ambitionis. ostendit in monte
posito omnia regna orbis terrae in momento [*] [*] [*] [*]

Tamen si quem etiam ista delectant, ab eo moderatius
petantur qui uerus omnium fons est. nam et ipsa peculiaria
quae possidere sibi uidetur diabolus aliena sunt, sicut ipse [*]
dixit: tibi dabo potestatem hanc uniuersam et gloriam
illorum, quia mihi tradita sunt. ab eo ergo
spera, licet breuis uitae non sit longum uiaticum requirendum,
tamen ab eo spera qui uniuersam creaturam condidit,
qui diabolo ea ad tempus tradidit, non ut possideat, sed ut
temptet; non enim poterat corona esse sine certamine. probandi
erant dubii, ut iusti coronarentur.

dedit itaque diabolo
ea, quia in his ipsis poena accipientis est, si uti nesciat. [*]
quid est enim thensaurus luxurioso nisi sumptus luxuriae?
sed non luxuriosus, sed frugi probatur. et ideo utere quasi
frugi his quae tibi adponuntur, ut non cum manducas multum,
odibilis fias; uigiliae enim et tormenta uiro edaci
et infra: si coactus fueris in edendo, surge et uome.
et refrigerabit te et non adduces corpori tuo [*] [*]

qui saturati estis, quoniam
esurietis. sed uis manducare, uis bibere? ueni ad
conuiuium sapientiae, quae inuitat omnes cum magna praedicatione
dicens: uenite et edite panes meos et bibite [*]
uinum, quod miscui uobis. delectant cantica, quae epulantem
demulceant? audi hortantem. audi cantantem ecclesiam
non solum in canticis, sed etiam in Canticis canticorum:
manducate, proximi mei, et bibite et inebriamini,
fratres mei. sed haec ebrietas sobrios facit, haec ebrietas
gratiae, non temulentiae est. laetitiam generat, non titubantiam.
nec uerearis ne in conuiuio ecclesiae aut grati [*] [*] [*]

sed haec ebrietas pudicitiae custos est, illa
uini ebrietas fomes libidinis, quo per carnes uaporantur interna [*]
uiscera, animus ignescit, anima exuritur. saeuus criminum stimulus
libido est. quae numquam manere quietum patitur affectum.
nocte feruet, die anhelat, de somno excitat, a negotio abducit,
a ratione reuocat, aufert consilium, amantes inquietat, lapsos
inclinat, castis insidiatur, potiendo inflammat usuque accenditur.
nullus peccandi modus et inexplebilis scelerum sitis)
nisi morte amantis extingui non potest. et ideo ait apostolus: [*]
fugite fornicationem, ut ueloci fuga tamquam furiosae
dominae declinare saeuitiam et tetro seruitio exire possimus.