Gallieni Duo (16-20)

Haec vita Gallieni fuit, breviter a me litteris intimata, qui natus abdomini et voluptatibus dies ac noctes vino et stupris perdidit, orbem terrarum viginti [*] prope per [*] tyrannos vastari fecit, ita ut etiam mulieres illo melius imperarent, ac ne eius praetereatur miseranda sollertia, veris tempore cubicula de rosis fecit, de pomis castella composuit, uvas triennio servavit, hieme summa melones exhibuit, mustum quemadmodum toto anno haberetur docuit, ficos virides et poma ex arboribus recentia semper alienis mensibus praebuit, mantelibus aureis semper stravit. geminata vasa fecit eademque aurea, crinibus suis auri scobem aspersit. radiatus saepe processit, cum chlamyde purpurea gemmatisque fibulis et aureis Romae visus est, ubi semper togati principes videbantur, purpuream tunicam auratamque virilem eandemque manicatam habuit, gemmato balteo usus est. corrigias [*] gemmeas adnexuit, cum campagos reticulos appellaret. convivatus in publico est. congiariis populum mollivit. senatui sportulam sedens [*] [*] [*] erogavit. matronas ad consilium [*] suum rogavit iisdem que manum sibi osculantibus quaternos aureos sui

nominis dedit, ubi de Valeriano patre comperit quod captus esset, id quod philosophorum optimus de filio amisso dixisse fertur, Sciebam me genuisse mortalem, ille sic dixit 2: Sciebam patrem meum esse mortalem. Nec defuit Annius Cornicula, qui eum quasi constantem principem falso [*] sua voce laudaret, peior tamen ille qui credidit. [*] saepe ad tibicinem processit, ad organum se recepit, cum processui et recessui cani iuberet, lavit ad diem septimo aestate vel sexto, hieme secundo vel tertio, bibit in aureis semper poculis aspernatus [*] vitrum, ita ut [*] diceret nil esse communius. semper vina variavit neque umquam in uno convivio ex uno vino duo pocula bibit, concubinae in eius tricliniis saepe accubuerunt. mensam secundam scurrarum et mimorum semper prope habuit. cum iret ad hortos nominis sui, omnia Palatina officia sequebantur, ibant et praefecti et magistri officiorum omnium adhibebanturque conviviis et natationibus [*] lavabant simul cum principe, admittebantur saepe etiam mulieres, cum ipso pulchrae puellae, cum illis anus deformes, et iocari se dicebat, cum orbem [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*]

terrarum undique perdidisset. fuit tamen nimiae crudelitatis in milites ; nam et terna milia et quaterna militum singulis diebus occidit. Statuam sibi maiorem Colosso fieri praecepit Solis habitu, sed ea imperfecta periit, tam magna deni- que coeperat fieri, ut duplex ad Colossum videretur. poni autem illam voluerat in summo Esquiliarum monte, ita ut hastam teneret, per cuius scapum [*] infans ad summum posset ascendere, sed et Claudio et Aureliano deinceps stulta res visa est, si quidem etiam equos et currum fieri iusserat pro qualitate statuae atque in altissima [*] base poni. porticum Flaminiam usque ad Pontem Mulvium et ipse paraverat ducere, ita ut tetrastichae fierent, ut autem alii dicunt, pentastichae, ita ut primus ordo pilas haberet et ante se columnas cum statuis, secundus et tertius et deinceps dia\ tessa/rwn columnas. Longum est [*] eius cuncta in litteras mittere, quae qui volet scire legat Palfurium Suram, qui ephemeridas eius vitae composuit. nos ad Saloninum revertamur. [*] [*] [*]

Hic Gallieni filius fuit, nepos Valeriani, de quo quidem prope [*] nihil est dignum quod [*] in litteras mittatur, nisi quod nobiliter natus, educatus regie, occisus deinde non sua sed patris causa, de huius nomine magna est ambiguitas. nam multi eum Gallienum, multi Saloninum historiae prodiderunt. et qui Saloninum, idcirco quod apud Salonas natus esset, cognominatum ferunt; qui autem Gallienum, patris nomine cognominatum et avi Gallieni, summi quondam in re publica viri. fuit denique hactenus statua in pede Montis Romulei, hoc est ante Sacram Viam, inter [*] Templum Faustinae ac Vestam [*] ad Arcum Fabianum, quae haberet inscriptum " Gallieno iuniori" "Salonino" additum, ex quo eius nomen intellegi poterit. Transisse decennium imperii Gallienum satis clarum est. quod idcirco addidi, quia multi eum imperii sui anno nono [*] perisse dixerunt. fuisse autem et alios rebelliones sub eodem proprio dicemus loco, si quidem placuit viginti [*] tyrannos uno [*] [*] [*] [*] [*] [*] volumine includere, idcirco quod nec multa de his dici possunt, et in Gallieni vita pleraque iam dicta sunt. Et haec quidem de Gallieno hoc interim libro dixisse sufficiet. nam et multa iam in Valeriani vita dicta sunt, alia [*] in libro qui de triginta tyrannis inscribendus est iam loquemur, quae iterari ac saepius dici minus utile videbatur, huc accedit quod quaedam etiam studiose praetermisi, ne eius posteri multis

rebus editis laederentur. scis enim ipse tales 2 homines cum iis qui aliqua de maioribus eorum scripserat quantum gerant bellum, nec ignota esse arbitror quae dixit Marcus Tullius in Hortensio, quem ad exemplum Protreptici scripsit, unum tamen ponam, quod iucunditatem quandam sed vulgarem habuit, morem tamen novum fecit, nam cum cingula sua plerique militantium, qui ad convivium venerant, ponerent hora convivii, Saloninus puer sive Gallienus his auratos costilatosque balteos rapuisse perhibetur, et, cum esset difficile in aula Palatina requirere quod perisset, ac taciti ex militibus [*] viri detrimenta pertulissent, postea rogati ad convivium cincti adcubuerunt, cumque ab his quaereretur, cur non solverent cingulum, respondisse dicuntur, Salonino deferimus, atque hinc tractum morem, ut deinceps cum imperatore cincti discumberent. negare non possum aliunde [*] [*] [*] plerisque videri huius rei ortum esse morem ; dicunt militare prandium, quod dictum est parandium ab eo quod ad bellum milites paret, a cinctis initum ; cui rei argumentum est quod a discinctis etiam cum imperatore cenatur. quae idcirco posui, quia digna et memoratu videbantur et cognitu.