Severus (6-10)

Occiso Iuliano cum Severus in castris et tentoriis quasi per hosticum veniens adhuc maneret, centum senatores legatos ad eum senatus misit ad gratulandum rogandumque. qui ei occurrerunt Interamnae armatumque circumstantibus armatis salutarunt, excussi ne quid ferri haberent, et postera die occurrente omni famulicio aulico, septingenos [*] vicenos aureos legatis dedit eosdemque praemisit, facta potestate si qui vellent remanere ac secum Romam redire. fecit etiam statim praefectum praetorii Flavium Iuvenalem, quem etiam Iulianus tertium praefectum sibi adsumpserat. [*] Interim Romae ingens trepidatio militum civiumque, quod armatus contra eos Severus veniret, qui se hostem iudicassent. his accessit quod comperit Pescennium Nigrum a Syriacis legionibus imperatorem appellatum, cuius edicta et litteras ad populum vel senatum intercepit per eos qui missi fuerant, ne vel proponerentur populo vel legerentur in curia, eodem tempore etiam de Clodio Albino sibi substituendo cogitavit, cui Caesareanum decretum auctore Commodo iam [*] videbatur imperium, sed eos ipsos pertimescens de [*] quibus recte iudicabat, [*] Heraclitum ad obtinendas Britannias, Plautianum ad occupandos Nigri liberos misit, cum Romam Severus venisset, praetorianos cum subarmalibus inermes sibi iussit occurrere, eosdem sic ad tribunal vocavit armatis undique circumdatis.

Ingressus deinde Romam armatus cum armatis militibus Capitolium ascendit, inde in [*] Palatium eodem habitu perrexit, praelatis signis quae praetorianis ademerat supinis non erectis, tota deinde urbe [*] [*] [*] [*] milites in templis, in porticibus, in aedibus Palatinis, quasi in stabulis manserunt, fuitque ingressus Severi odiosus atque terribilis, cum milites inempta diriperent, vastationem urbi minantes, alia die armatis stipatus non solum militibus sed etiam amicis in senatum venit, in curia reddidit rationem suscepti imperii causatusque est, quod ad se occidendum Iulianus notos ducum caedibus misisset, fieri etiam senatus consultum coegit, ne liceret imperatori inconsulto senatu occidere senatorem, sed cum in senatu esset, milites per seditionem dena milia poposcerunt a senatu, exemplo eorum qui Augustum Octavianum Romam deduxerant tantumque acceperant, et cum eos voluisset comprimere Severus nec potuisset, tamen mitigatos addita liberalitate dimisit. funus deinde censorium Pertinacis imagini duxit eumque inter divos sacravit, addito flamine et sodalibus Helvianis, qui Marciani fuerant, se quoque Pertinacem vocari iussit, quamvis postea id nomen aboleri voluerit quasi [*] omen.

Amicorum dehinc aes alienum2 dissolvit, filias suas dotatas maritis Probo et Aetio dedit, et cum Probo genero suo praefecturam urbi obtulisset, ille recusavit dixitque minus sibi videri praefectum esse quam principis generum, utrumque autem generum statim consulem fecit, utrumque ditavit. alia die ad senatum venit et amicos Iuliani incusatos proscriptioni ac neci dedit, causas plurimas audivit. accusatos a provincialibus iudices probatis rebus graviter punivit. rei frumentariae, quam minimam reppererat, ita consuluit, ut excedens vita septem annorum canonem populo Romano relinqueret. Ad orientis statum confirmandum profectus est, nihil adhuc de Nigro palam dicens, ad Africam tamen legiones misit, ne per Libyam atque Aegyptum Niger Africam occuparet ac populo Romano penuria rei frumentariae perurgueret. Domitium Dextrum in locum Bassi praefectum [*] urbi reliquit atque intra triginta dies quam Romam venerat est profectus. egressus ab urbe ad Saxa Rubra seditionem ingentem ob locum castrorum metandorum ab exercitu passus est. occurrit ei et statim Geta frater suus, quem [*] [*] [*] provinciam sibi creditam regere praecepit [*] aliud sperantem. Nigri liberos ad se adductos in eo habuit honore quo suos. miserat sane legionem, quae Graeciam Thraciamque praeciperet, ne eas Pescennius occuparet. sed iam Byzantium Niger tenebat. Perinthum etiam Niger volens occupare plurimos de exercitu interfecit atque ideo hostis eum Aemiliano est appellatus, cumque Severum ad participatum vocaret, contemptus est. promisit sane Nigro tutum exsilium, si vellet, Aemiliano autem non ignovit. Aemilianus dehinc victus in Hellesponto a Severi ducibus Cyzicum primum confugit atque inde in aliam civitatem, in qua eorum iussu occisus est. fusae sunt item copiae ab iisdem ducibus etiam Nigri.

his auditis ad senatum Severus quasi confectis rebus litteras misit, dein conflixit eum Nigro eumque apud Cyzicum interemit caputque eius pilo circumtulit. filios Nigri post hoc, quos suorum liberorum cultu habuerat, in exsilium cum matre misit. Litteras ad senatum de victoria dedit, neque [*] quemquam senatorum qui Nigri partium fuerant praeter unum supplicio adfecit. Antiochensibus iratior fuit, quod et administrantem se in oriente [*] riserant et Nigrum etiam victu [*] iuverant. denique multa his ademit. Neapolitanis etiam Palaestinensibus ius civitatis tulit, quod pro Nigro diu in armis fuerunt, in multos saeve [*] animadvertit, praeter ordinem senatorium, qui Nigrum fuerant secuti, multas etiam civitates eiusdem partis iniuriis adfecit et damnis, eos senatores occidit qui cum Nigro militaverant ducum vel tribunorum nomine. Deinde circa Arabiam plura gessit, Parthis etiam in dicionem redactis nec non etiam Adiabenis, qui quidem omnes cum Pescennio senserant, atque ob hoc reversus triumpho delato appellatus est Arabicus Adiabenicus Parthicus. sed triumphum respuit, ne videretur de civili triumphare victoria, excusavit et Parthicum nomen, ne Parthos lacesseret.

Redeunti sane Romam post bellum civile Nigri [*] [*] [*] aliud bellum civile Clodii Albini nuntiatum est, qui rebellavit in Gallia, quare postea occisi sunt filii Nigri [*] cum matre. Albinum igitur statim hostem iudicavit et eos qui ad illum mollius vel scripserunt vel rescripserunt, et cum iret contra Albinum, in itinere apud Viminacium filium suum maiorem Bassianum adposito Aurelii Antonini nomine Caesarem appellavit, ut fratrem suum Getam ab spe imperii, quam ille conceperat, summoveret. et nomen quidem Antonini idcirco filio adposuit, quod somniaverat Antoninum sibi successurum. unde Getam etiam quidam Antoninum putant dictum, ut et ipse succederet in imperio, aliqui putant idcirco illum Antoninum appellatum, quod Severus ipse in Marci familiam transire voluerit. Et primo quidem ab Albinianis Severi duces victi sunt. tunc sollicitus cum consuleret, a Pannoniacis auguribus comperit se victorem futurum, adversarium [*] vero nec in potestatem venturum neque evasurum sed iuxta aquam esse periturum. [*] multi statim amici Albini deserentes venere, multi duces capti sunt, in