Tusculanae Disputationes (1.3-1.4)

Doctrina Graecia nos[*] et omni litterarum genere superabat; in quo erat facile vincere non repugnantes. nam cum apud Graecos antiquissimum e doctis genus sit poëtarum, siquidem Homerus fuit et Hesiodus ante Romam conditam, Archilochus[*] regnante Romulo, serius poëticam nos accepimus. annis[*] fere cccccx [*] post Romam conditam Livius fabulam dedit C. Claudio, Caeci filio, M. Tuditano[*] cos.[*] anno ante natum Ennium. qui[*] fuit maior[*] natu quam Plautus et Naevius. sero igitur a nostris poëtae vel cogniti[*] vel recepti. quamquam est in Originibus solitos esse in epulis canere convivas ad tibicinem de clarorum hominum virtutibus; honorem tamen huic generi non fuisse declarat oratio Catonis, in qua obiecit ut probrum M. Nobiliori,[*] quod is in provinciam poëtas duxisset; duxerat autem consul ille in Aetoliam, ut scimus, Ennium. quo minus igitur honoris erat poëtis, eo[*] minora studia fuerunt, nec tamen, si qui magnis ingeniis in eo genere extiterunt,

non satis Graecorum gloriae responderunt. an censemus,[*] si Fabio,[*] nobilissimo homini, laudi datum esset, quod pingeret, non multos etiam apud nos futuros Polyclitos et Parrhasios fuisse? honos alit artes, omnesque incenduntur[*]