Alexias (4.2)

sibi comparasset, ut supra cxposuimiis; brevi post maiora appelens , id qnod iminodicis insitiim esse lolet ingeniis, lliyrici urhes tentandas diixit: quae si prospere sibi successisseiit, nlterius grassandnm. quippe nnuiis avaritia, nbi initium cepit, a gangraena nihil difTert, qiiae rnni corporis partem attigerit, nullo modo coasistit, donec totnm perdiderit.

Sed imperator cum Palaeologi litteris edoctus esset, mense ilhim lunio (ut supra iain relatuin est,) traiecisse et quamvis tempestate gravissima ac naiifragio interceptura deique ira adflictuin, tamen non absterritiim esse, sed Aiiloiiem cura iis , qui eoinitahantnr, statim cepisse, et innnmeras undecnnque ad eura copias niriuin instar hihernarum confluere, et qui leviore animo essenf, Pseudomichaelem illum re vera pro imperatore habentes, ad Robertnm transire; sollicitatns est, diflicuUatem rei, quam sibi proposuit. secum reputans. rumqiie siias copias ne multesimam quidem parlcin Roherti copiarum aeqnare animadverteret, ex Oriente Tiircas arcessendos diixit ; idque sultauo significaTit. idcni pollicitationibus donisque Venetos ,

[*]

[*]

[*]

(untle veneto colori in certaminibus equestribus nonien a Romanis inditum fuisse dicitur) in anxilium vocat , partim promittens, alia etiam statim offerens, dummodo cum omnibus copiis maritimis celerrime Dyrrhachium vellent petere, ut el urbem tuerentur, et cum classe Roberti proelio dimicarent. quod si fecissent, quemadmodum ipsis significatum esset, sive deo iuvante victoriam reportassent, sive , ut sunt casus rerum , snperati essent, eadem iUa, quae polliceretur, nccepturos esse, acsi devicissent hostem. praeterea etiam, si quae cuperent, quae salva re Romana concedi possent, ea , buliis aureis firmata , praestitum iri. quibus illi auditis, qnaecunque volebant , per legatos postulant, et ubi promissornm fidem acceperunt, classe ex omnis generis navibus ornata , Dyrrliachinm solvnnt satis bono ordine; et pelagi alta permensi , appeliunt ad templum in nomine superimmaculatae dei matris olim exstructum in loco , qui Pallia vocatur, a Roberti castris , extra Dyrrhachium positis , octodecim ferme stadiorura spatio. sed cum Roberti classem e regione Dyrrhachii

[*]
[*][*]

conspexisspnt , omni instriimcntoruni hellicorum genere instnictam, aniiuuin ad proelium demittcbant. Rohertus , cognito eoruni adventu, Bocmunduni filium cum classe mittit, qui eos et regi Midiaeli et ipsi itoberto fausta acclamarc iussit; quam reui in crastinuui illi distulere. vespefasccnte autem coelo , cum litlori applicare non liceret, maiura navigin, cessanle vcnto , rudentibus inter se devinciunt maritimumque, qui dici solet , porliim efficiunt; turres ligneas in lualis ita exstruunt, ut qiiac singiilas naves seqiicliantur scaphae , eas funibus sublime tralierent; in quas arinalos iiuponunt slipitesque crassissimos, in longitudinem ferc cubiti disseclos, acutis infixis clavis ferreis. sic Francicae classis opperiuutur adventum. luce orta, ëmundus accedil , et ut acclaiuarcnt poscit; at illi cum in os eum illuderent, id Boëmundus non fercns, ipse jirimus in eos invcbitur, et maxima eorum navigia aggrcditur: quem cotera classis sequitur. sequitur. atroci exorta pugn, cuni liocmuiidus gravius instaret, illi, uno ex triinris, quos diximiis , deiecto, statim perforant navem, in qua Bocniundns

forte erat. quae , subeunte arjua, cum in eo esset, ut mergeretur, alii navem egressi, in id ipsuni , quod fiigiuut inaiuin, ruunt et merguntur: alii cum Venetis pugnantes orciduntur. Bocmundus autcm, qui in discrimen iam adducliis essct, in aliud naviginm insiliens se subduxit. Veneti alacriori aninio cum Jiostibus contendunt, eosque plane in fugam versos persequuntur usque ad Koberti castra. ubi littori appropinquarunt, e navibus in terram descendunt et aliud proelii genus cum Roberto conserunt. quos conspicatus Palacologus, eruptioue et ipse exDyrrhacliii arce facta, cum Venetis arma coniungit. cumque gravis dein exorta pugna ad Roberti usque castra processisset, in fugam hinc multi pelluntur, multi etiam trucidantur. Veneti, magna praeda potiti, ad naves suas redeunt; Palaeologus se iu arcem rursus recipit, postquam aliquot dies quieti indulscrunt, Veneti legatos ad imperatorem mittunt, qui ea, quae coutigerant, nuntiarent. quos ille benevole, ut par erat, exceptos et innumeris beneficiis affectos dimittit, satis amplis ad Venetiac ducem quique sub co eraut magistratus, muneribus una missis.