Alexias (3.1)

Sed Comneni. occupato palatio, statim Michaelem neptis suae coniugem, qui postea logothetae secretorum munere functus est,

ad eum mittunt. is una cum praefecto urbis, qui tunc erat Radenus nomine, profectus, iraperatorem navicula parva impositum in celebre monasterium Peribleptae aveliitur. nbi cum perventnm esset, ut mona chi liabitura indueret, uterque siiadet. quo id in posteruni differente, illi veriti, ne confusis perturbatisque adluic rebus, servi isti et Chomateni rnateui uovi quid rursus molirentur, veliementer instlterunt, ut tondendum se praeberet. atque is obteinperat illis et anqelico tum babitu ornatur. ut fortuna in mortalibus ludit! extollit, quoties arridere ei placet, et diadema purpureosque calceos induit; ubi auteni supercilia contraxerit, pro purpura et corona pulla amicit lacerna. quod etiara Botauiati imperatori accidit; qul cum a familiarium quodam interrogatus esset, quo animo casiim ferret, “cnrne, inquit, quod abstinere uere debeo, molestum est; cetera nibil curo." Maria vero una cum filio Constantino, quem ex Michaele Duca Bolaniatis de-

cessore snsceperat, in palatio adhuc mauebat, metuens flavo, ut poeta ait, Mcnelao. causa morae, eaque nulli calumuiae obuoxia, erat necessitudo; quanquam erant malevoli, qui alia suspicareutur. asciverat euiui allerum geuerum, alterum aduptaverat filium: inde consilium cepit mauere, nou aliam oh causam iu viilgus imprubatam, nec quod facile illi adeundi illiciendique esseut. immo peregrina cum esset et neque necessarium, ueque familiarem, neipie ullum omnino popularem haberet, temere regiis aedibiis dccedere nuluit, vcrita, ne filio quid accideret, si ante securitatis cauliunem arieptam inde exiret; qualiaaccidere solent, cum reges imperio pelluntur. puerulus erat formosus septimumque nondum superaverat annum, qui sive loquebatur, sive ludorum genere vario corpus exercebat, (liceat enim meos lauclare, ubi rerum id ratio exigit,) iudicio eorum, qui tum aderant, omnes suavitale superabat. flava coma, color candore lactis, rubore, ubi opus erat, suffusus, rosarum instar calyces primum rumpentium oculi non albi, sed quales accipitrum, fulgentes sub superciliis, veluli aurea in pala, itaque varia, quicunque eum adspiciabant, volu-

plate afficiebat, ac coelestis, nec terrena forma videbalur esse, omninoque talem eum qui videret diceret, qualem Araorem pingunt. atque haec quidem vera causa est, cur imperatrix in palatio remanserit. ego cum alioquin natura ita comparata sim, ut a novis fingendis tradendisque falsis abhorream, (multitudinis eam esse consuetudinem scio, praeseritm cum odio atque invidia capta est,) neque facile calumniis vulgi acquiescam; tum vero hac in re etiam aliunde certa comperi. cum euim a pueritia, priusquam octavum complevissem annum, apud imperatricem una educarer, ea pro magno quo me amplectebatur amore, areana sua omnia mecum communicavit. ac non solum alios alios multos de his loquentes aiulivi, qui inter se discreparent, aliis hoc, aliis illo modo, quae tum facta erant, interpretantibus, prout quisque benevole aut secus erga eam affecti erant, nec eiusdem omnes sententiae esse vidi: verum etiam ipsam saepe audivi enarrantem, qualia sibi accidissent et quantum in metum, de filio maxime, adducta esset, cum Nicephorus imperator regno abdicasset. itaque, me quidem iudice et optimo quoque veritatisque amautissimo, filii cura in regia