Alexias (2.4)

odium et imppratoris levitas summa. itaque non sine rausa se ad Augnstam applicuerunt, ne illico ab adyersariis interirent. levia enini ingenia facile mutant et Euripi instar qtiasi reciproco aestu fluetuantur.

Ita ubi servi isti res sibi nequaquam ex sententia procederc, neque einsniodi hominibus facile pemiciem parari posse animadverterent, crescente in dies imperaloris in eoi benevolentia, post mnlta iiltro citroqne tentata, aliam tandem viam ingressi suut. quacnam ea erat? stattiunt cos una nocte arcesserc, insciente imperatore, comprehensisque ociilos effodere, falso conlicto crimine. Iioc Comnenos non latiiit, ciimque post deliberalionem longam periciiliim proxiine iiistarn cognovisscnt, unam saliitis spem in defectione sitam diicebant, cocpir extrema necessitate protrudebantur. quid enim exspectare oportet, dum ferrum, onilis admotum, luce privet? consilium igitur recondittim habebant. brcvi aiitem post ctim Alexiiis iussiis esset copianim partem aliqiiam in urbcm convocare, adversus Agarcnos, qui Cyziciim urbem diripuerant, profecturam, (erat cnim tuin temporis domesticus Occi-

[*]

[*]

dentis,) capta occasione, qnos maxime sibi fidos exercitus dnces cognoverat, cum iis quibus prseerant, litteris scriptis convocavit. ὒ cum ad urbem festinarent, adiit imperatorem quidam ab altero servorum, Boriio nominato, subornatus, quaesivitque ex eo, num iussu eiiis universas in urbem copias magnus domesticus cogeret. imperator statiin Alexium arcessitum interrogavit, verane nuntiata esscnt. ille parlein quldem exercitus suo iussu in urbem coire professus, de univcrsii copiis pernegat, idque ita, ut fidem faceret. nempe exercitu ubiqiie disperso, alium aliunde accepto raandato convenire. qiios qui ex diversis imperii Piomani regionibus confluere cernerent, universum exercitum quasi de composito urbem petere opinari, sola specie inductos. contra haec licet Borilus multa disputaret, praevaliiit tamen Alexii auctoritas, qui omnibus sententiis absolvebatur. Germanus natiira simplicior miniis tiim Alexiuni lacessivit. igitiir cum ne har quidem delatio aninium imperatoris commovisset, occasione ac fidi: cia arrepta, (crat autem vespera,) insidias Comnenis struunt. est

omne servorum genus dominls infensum, quibus si noccre nequiverint, ira in conservos versa, intolerabiles fiunt. talem naturam atque ingenium duorum, quos dixi, servorum Aiexius Coninenus expertus est. etenim tantum aberat, ut propter imperatoris salutem Comnenis infensi essent, ut Borilus imperium aftectare dicerotur, quein Gcrmaniis, consilii particeps, diligenter in struendis insidiis adiuvabat. ac consilia inter se, quomodo ex sententia res sibi procederet, agitabant et iam palam eloquebantur, quae hucusque non nisi sub lingua immurmuraverant. quo factum Cit, ut Alanus quidam, niagislri officio fuugcns, qui dudum inter familiares imperatoris numerabatur, consilium perciperet. is media nocte ad Comnenos properavit, niagno domestico, quae comperisset, nuntiatum. sinit qui dicant, haud inscia imperatricc, mngistrum ad Comnenos adiisse. Alexius igilur eum ad matrem fratremque ducit. accepto nefarii sceleris nuntio, oinnes in eo consentiunt, iam pcrncienda consilia esse hucusque occulta et deo iuvante saluti consulendum. itaque cum domesticus copias tertio abhine die Tzurulum, quod parvum in fini-

[*]

[*]
[*][*]

talem collatum iri, qua modo ipse fungeretur. ab hoc digressus Comnenus Alexius Ubertopulum adiit, virum et iqsum imprimis fortem, consilium cum eo conmmunicavit causamque exposuit, propter quam defeturus, ab eo quoque auxilium petendum existimaret. hic statim annuens, “etiam me, inquit, promtissimum hanbebis salutis tuae prougnatorem." horum autem virorum amicitias Alexius sibi paraverat cum alinnde, tum fortitudine prudentiaque singulari. idem munificentia, si quis alius, utebatur. quanquam non admodum circumfluebat opibus, quippe qui minime avarus divitiisque inhians esset. nec enim liberalitas multitudine domorum aestimari solet, sed Largientis animo. ita fieri potest, ut qui modicis opibus praeditus, pro facultate largitur, liberalis sit; qui autem Croeso Midaque ditior thesauros in terram delodit, nec, quantum res patitur, egentibus suppeditat, eum cum siquis sordidum et avarum et de cumini sectoribus unum appellaverit, a veritate non aberret. his virtutibus omnibus cum viri, quos dixi, Alexium dudum ornatum rognovissent, ut imperium nancisceretur