Alexias (1.10)

torem, qui Basilaciuin captum nuntiarent, ipse Thessalonicae mausit, unde mox, rebus constitntis, triumphans Cpolim revertebatur. at qui obviam patri meo ab imperatore missi erant, cum Philippos inter et Ampbipolim occurrissent, litterisque illius redditis, Basilacium accepissent, ad vicum quendam, Chlempinam dictum, abduxerunt eum ac prope fontem, qui ibi est, oculis privarunt; unde adhuc fons ille Basilacii appellatur. tertius hic fuit labor ante imperium a patre meo velut ab Hercule quodam exantlatus. siquis enim Erymanthium aprum Basilacium istum dixerit, patrem vero meum generosissimum Herculem quendam huius aetatis, a vero non aberret. et hactenus de iis, quae ante principatum Alexius Comnenus praeclare gessit; quorum omnium laborum hunc fructum tulit, ut augusti dignitate ab imperatore auctus, augustus in medio senatu renuntiaretur.

Ut corpora modo extrinsecus male afficinntur, niodo ipsae morborum causae existnut, ac saepe ab aeris intemperie victuque insalubri, nonuunquam etiam a corruptis humoribus febrium originem

repetimus, ita Romana eliam res afTecta limc temporis nunc ipsa letifera sibi fata peperit, Urselios ilico ct Basilacios, de quibus supra expnsni, et si qui alii tyrannitlein atfectabant, niinc externis et peregrinis tyrannis accitis, fortuna eaiii in maia praccipitavit, rpiae sanari nequeunt. in quorum nuniero Robertiis ille fuit, iinniodica vir dominandi cupiditate ac iactantia, cui genitrix Normania, improbitas oiunis geueris ubstetrix altrixque erat. hunc in se hostem res pubiica Roinana proritavit, bellorum causam ex affinitate peregrina et barbara ac nobis quidem paruin digna ipsi offerens: vel potius arcessivit eum inipriidentia, qui tum reriiin potitus erat, IMichaelis e Ducarum gente oriundi. ceterum si quem eorum, qui sanguine mecum coniuncti sunt, (nam ego quoque maternum inde genus repeto,) reprehendendum existimo, id nemo aegre ferat; nam veritatem usqiie quaque Iradcre mihi propotui et quantum ad illum attinet, nihil amplius dixi, quam necessc erat. hic igitur imperator Michael Ducas filiam istius barbari filio suo despondit Constuntino; unde bellum illiid profectum est. de quo imperatoris Glio Coustanliuo eiusque nuptiis et omnino de Anna Comnena. 4

barbara hac affinitate, et qua pulchritudine atque proceritate corporis, qua indole quibusque moribus fuerit, suo loco exponam, ubi et nieas miserias lauientabor, brevipost affinitatis huius narrationem te eladem universi barbarorum exercitus ac tyrannorum e Norniauia exitium, quos imprudenter in imperium Romauum ille verterat; nam antea pauloaltius altius repetendiim et de Roberto isto exponendum est, quo genere ortus quaqiie fortuna iisus sit, et ad quod poteutiae fasligium eum temporum extulerint casus, vel potius, ut reiigiosius loquar, quo usque provehi eum divina provideutia siverit, improbis consiliis et conatibus eius indulgens. erat Robertus hic Normanus genere, fortuna obsciira, dominandi cupidus, summa vafritie, manu fortis, opibus inhians virorum potentium inque parandis iis pervicacissimus neque ulla ratione a proposito revocandus. corporis magnitudine vel maximos siiperabat, colore erat rubro, conia flava, latis humeris, oculis caeruieis qiiique tantnm non scinlillarent, et ubi dilatari a natura corpus oportet, non carebat facililate, idji in anguslum cogi, specie

[*]