Oratio 64 (39-44)

ἄκουε τοί- [*] [*]

νυν ἕτερον. εἰσί τινες ἐπ’ οἰκήματος καθήμενοι κακῶς τῇ φύσει κεχρημένοι καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ τά αἴσχιστα πάσχειν προσηγορίαν οὐκ ἀρνούμενοι. τούτοις πλη- γεῖσιν ὑφ’ ὁτουοῦν καί, νὴ Δία γε, συγκοπεῖσιν οὐκ
ἔστι δραμεῖν εἰς δικαστήριον οὐδ’ ἀνακραγεῖν οὐδὲ βοῆσαι τοὺς νόμους οὐδὲ δίκην ἀξιῶσαι λαβεῖν. εἰκό- τως. ἐν ᾗ γὰρ ἡμέρᾳ τὴν φύσιν ἠδίκουν, τούτων αὑτοὺς ἀπεστέρουν. ἆρ’ οὖν καὶ τὸν ὀρχηστὴν θαρ- ρῶν πατάξεις καὶ τὴν ἐσθῆτα περιρρήξας ἢ τρώσας
τὴν κεφαλὴν κελεύσεις σιγᾶν; εἴσῃ μὲν οὖν καλῶς [*] ἃ παρὰ τῶν νόμων ἔχουσιν, ὅταν ἐκεῖνος μὲν τρέχῃ παρὰ τὸν δικαστὴν καὶ λέγειν ἔχῃ, συνοργίζων- ται δὲ τόσοι καὶ τόσοι, κολάζῃ δὲ τὸν ὑβριστὴν ὁ τῆς ψήφου κύριος. τῷ ποτ’ οὖν ἐπαρθεὶς τὴν πορνείαν
περιάπτεις τῷ γένει;

40. Σὺ δ’ ἰσχυρίζῃ, φησί, πάντας σωφρονεῖν; οὔκ, a ἀλλ’ οὐδὲ πάντας γε πορνεύεσθαι φαίην ἄν. [*] [*]

εἰ γὰρ δὴ τὴν κρίσιν ἀπὸ τῶν λεγομένων ποιεῖσθαι προσήκει, περὶ μὲν τῶν, ὡς οὐκ ἐφύλαξαν τὴν ὥραν, λεγόντων ἔστιν ἀκούειν, εἰσὶ δὲ οἳ καὶ μάλα εἰς σω- φροσύνην ἐπαινοῦνται. φασὶ δέ τινα ἐν Παλαιστίνῃ τοσαύτην ἄσκησιν πεποιῆσθαι κοσμιότητος, ὥσθ’ ὑπὸ
τῶν ἄκρων ἐν ταῖς πόλεσιν ἐπὶ παῖδας καὶ γυναῖκας εἰσάγεσθαι καὶ μηδαμοῦ δοῦναι χώραν αἰτίᾳ.

καὶ μὴν καὶ τὸν παρ’ ἡμῖν ποτε λάμψαντα τὸν ὁμώνυμον τοῦ παλαιοῦ βουκόλου, παρ’ ᾧ περὶ τοῦ κάλλους ἐκρί- θησαν αἱ θεαί, σοφιστὴς Τύριος, ὃς τῇ γλώττη̣ τὰ τοῦ
Ποσειδῶνος ἴσχυε σείων τε καἲ τινάσσων ἅπαντα, τοῦτον οὕτως ἐθρήνησε κείμενον καὶ μεγαλοπρεπὲς ἐντάφιον αὐιῷ τὸν λόγον ἔδωκεν, ὥστ’ οὐκ οἷδ’ ὅ τι ἂν ἐζήτησε μεῖζον, εἰ σοφιστὴν οἰχόμενον ἐτίμα. ὅς γε καὶ τοῦτ’ αὀτὸ προσειπεῖν ἠξίωσε τὸν ὀρχηστήν.
[*] [*] [*] [*]

πάνυ γάρ αὑτὸν εἴλετο καταρρυπαίνειν ἐν τοῖς ἐγ- κωμίοις τοῦ πόρνου.

[*]

42. Ὁρῶμεν δήτοι καὶ αὐτοὶ τοὺς πλείονας ἐν τῇ νεότητι φρουρουμένους τοὺς μὲν ὑπὸ μητέρων,
τοὺς δὲ ὑπὸ πατέρων, εἰσὶ δὲ οἷς ἀντὶ τούτων ἀδελφοὶ κατέστησαν, καὶ τοὺς περὶ ταῦτα ἐσπουδακότας κατα- ρωμένους τοῖς φύλαξιν. οὐκ ἄρα ταὐτά ὁρῶμεν περὶ τοὺς νέους τῶν ὀρχηστῶν; οὖς ἀπαλλάττει τῆς τοι- αύτης φυλακῆς ὁ τοὺς κινδύνους παρελθὼν χρόνος.
δεδόσθω δὴ τοὺς οὐ φρουρουμένους ὀλισθεῖν. ἀλλ’ οὐχ οἵ γε φροντίδος τετυχηκότες ὠλισθήκασιν. οὐκοῦν ἔστιν ἐν ὀρχήσει ζῶντα σωφρονεῖν.

πῶς οὖν ἄπαντες ὀρχησταὶ πόρνοι; ἕως γὰρ ἂν εἷς ἐν τῇ τέχνῃ φαίνηται σεσωφρονηκώς, οὐδεμίαν ἀνάγκην ἔχει
τὸν ὀρχούμενον πεπρακέναι τὴν ὤραν. εἰ μὲν γὰρ ἕν τι καὶ τοῦτο ἦν τῶν συνιστώντων τὴν τέχνην καὶ οὐκ ἣν λαβεῖν ἐκείνην ἄνευ τοῦ τὸ σῶμα καταισχῦναι, κοινὸν ἂν ἣν κατά πάντων τῶν ἐν ὀρχήσει τοὔνειδος. εἰ δ’ ἔστι καὶ σωφρονοῦντα ὀρχηστὴν ἀγαθὸν εἶναι [*]

καὶ μᾶλλόν γε ὅσῳπερ ἂν μὴ τὴν γν·ώμην ἀπὸ τῆς σπουδῆς ἐπὶ τὰς ἡδονὰς ἕλκηται, τι τὸ κεχωρισμένον τῆς τέχνης μέρος ἡγούμεθα τῆς τέχνης; οὐ γὰρ ἄξιον τὰς τῶν μετιόντων πονηρίας ἐγκλήματα ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων. οἶον ἤδη τις φιλοσοφῶν ἥττων ἐγένετο
χρημάτων. ἆρ’ οὖν ὑπὸ τῆς φιλοσοφίας εἰς τὸ δοῦλος εἶναι χρημάτων προήχθη; καὶ μὴν αὕτη γε ἐδίδασκε παντὸς χρυσίου καταφρονεῖν ὁπόσον εστι τε καὶ γίγνε- ται. εἰ δὲ ἡ τῆς φύσεως κακία κρείττων ἐγέ- [*] νετο τῆς νουθεσίας, ὁ μὲν ἄθλιος, ἡ δὲ ἀρίστη.

πά-
λῖν τις ἰατρός, ᾧ σώζειν προείρητο παρὰ τῆς τέχνης, ἐξεπίτηδες ἀπήνεγκε τὸν νοσοῦντα. τοῦτ’ οὖν ἰατρικῆς τὸ διαφθείρειν; οὐ μὰ Δία, ἀλλὰ τὸ σώζειν. ὁ δὲ ἐγένετο κακὸς ἐν τῇ τέχνῃ. τοῦτο δὲ οὐ κακία τῆς τέχνης. οὐδὲ γάρ, εἴ τις ῥητορικὴν μανθάνων ἑται-
ῥεῖν εἴλετο οὐδ’ εἴ τις ἡνίοχος ὧν μετέδωκε τῆς ὥρας [*] [*] [*] [*]

τοῖς ἐρασταῖς, ὁ μὲν τὴν Ποσειδῶνος δωρεάν, ὁ δὲ τὴν Ἑρμοῦ διαβεβλήκασιν. ἀλλ’ οἱ μὲν κακοδαίμονες, αἰ δὲ τὰς αὑτῶν ἀρετὰς οὐκ ἀπολωλέκασι. καὶ νῦν εἰ ἔδωκέ τις αὑτὸν ὀρχηστὴς τοῖς ὑβρίζειν ἐθέλουσι,
κακὸς κακῶς ἀπόλοιτο μετὰ τῶν ἐραστῶν, αὐτὸς μὲν γὰρ οὐ καλῶς περὶ τῶν αὑτοῦ βεβούλευται, τὴν ὄρχη- σιν δὲ κακὸν οὐκ ἔστιν ὅπως ἀπέφηνεν.

45. Ἔχω δὲ κἀκεῖνο λέγειν ἰσχυρόν, ὥς γε ἐμαυτὸν πείθω. εἰ μὲν ἅπαντες οἱ ζῶντες ἐν ἄλλοις ἐπιτηδεύ-
μασι πάντες ἐφεξῆς ἐγένοντο τοῦ Ναρκίσσου ζηλωταὶ καὶ τούς αὑτῶν γονεῖς εὐδαίμονας καὶ τιμίους ἀπέ- δειξαν τῇ σφῶν αὐτῶν σωφροσύνῃ καὶ τὸ τῆς ἀκρα- σίας ἐν τοῖς ὀρχουμένοις ὥριστο, πολλῆς ἀνοίας, μᾶλλον δὲ μανίας τοῖς ἃ προσήκει κακῶς λέγουσιν ἐν-
ἀντιοῦσθαι· εἰ δὲ οὐ τέχναις τὸ σωφρονεῖν καὶ μὴ [*] [*]

διώρισται, τὸ δὲ τῆς φύσεως ὁποτέρως ἂν ἔχῃ κρατεῖ, τί τὴν ὄρχησιν ἀντὶ τῶν τρόπων μισοῦμεν;