Oratio 64 (1-5)

[*]

οἶδα μὲν ὅτι καὶ τῶν φίλων τοῖς σεμνο- τέροις καὶ πᾶσιν ὅσοι πρὸς ἡμᾶς οὐχ ἡδέως ἔχουσι 5 τοῖς μὲν εὐθυμεῖσθαι, τοῖς δὲ αἰσχύνεσθαι δώσομεν, [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*]

εἰ πράγματι χείρω δόξαν οὐκ οἶδ’ ὅπως λαβόντι συν- αγορεύειν ὑποσταίημεν· ἀλλ’ εἰ μὲν μὴ πολλά πολλά- κις ἐν τῷ βίῳ καὶ . τῶν ἀμεινόνων καὶ τῶν οὐ τοι- ούτων τῆς οὐ προσηκούσης τυχόντα φήμης τά μὲν ἐνομίσθη φαῦλα τῆς κρείττονος ὄντα μερίδος, τά δὲ
καταφρονούμενα ἂν δικαίως πρὸς τὸ τιμᾶσθαι μετέστη, καλῶς ἂν εἶχεν ἐπιτιμᾶν τοῖς ᾑρημένοις ἀμύνειν ὧν κατηγορεῖν ἔδει· ἐπεὶ δὲ οὐ πανταχοῦ τὴν ὀρθὴν κρί- σιν ὁρῶμεν νενικηκυῖαν, οὐδὲν δεινὸν λόγῳ βοηθεῖν τοῖς οὐκ ἐν δίκῃ ψεγομένοις.

αὐτοῖς μὲν [*] οὖν τούτοις καὶ μάλιστα ἂν προσήκοι βοηθεῖν ὥσπερ
τῶν κρινομένων τοῖς συκοφαντουμένοις, ὁ δὲ διότι φαῦλον ἐνομίσθη φεύγων τὸ συνειπεῖν τὴν ἀνάγκην τοῦ λέγειν αἴτιον ποιεῖται τῆς σιωπῆς. τὰ μὲν γὰρ θαυμαζόμενα τῶν ἔργων οὐδὲν ἂν δέοιτο συμμάχων
εὐτυχοῦντα κατά τὴν δόξαν, τοῖς δὲ ἐναντίοις ἐπι- κουρεῖν ἀνάγκη καθάπερ τῶν γνωρίμων τοῖς πενεστέ- [*] [*]

ροις. εἰ δὲ ὧν προσήκει τὴν ἀδοξίαν ἀνελεῖν, τούτοις ὀκνήσομεν συνειπεῖν, ἐπειδὴ κατηγόρηται, τὸ συνηγο- ρεῖν ἀναιρήσομεν ὅλως τῶν μὲν εὐδοκιμούντων οὐ δε- ομένων βοηθείας, τῶν δὲ ἐν χρείᾳ ταύτης ἀποστερου-
μένων φόβῳ τοῦ δοκεῖν τοῖς οὐ καλοῖς βοηθεῖν.

τῶν μὲν οὖν ἐχθρῶς ἡμῖν ἐχόντων οὐ πολὺς λόγος, καὶ γὰρ εἰ μὴ ταύτην εἶχον τὴν πρόφασιν, ἑτέρας ἂν ηὐπόρουν, ὧς οὐδέν γε ἑ ῥᾷον τοῦ κακῶς ἀγορεύειν, ἐάν τις ὀλιγωρῇ τοῦ δοκεῖν εἶναι κακός· τῶν δ’ ἐπι-
τηδείων ἡμῖν τοῖς τεταραγμένοις ἐκεῖνο λέγω· μικρὸν χρόνον ἀποστήσαντες ὑμᾶς αὐτοὺς ἧς νῦν ἔχετε δόξης περὶ τῶν ὀρχουμένων καὶ δεξάμενοι μεθ’ ἡσυχίας τὸν λόγον, ἂν μέν τι φαίνωμαι λέγων καὶ περιγένωνται τῶν κατηγοριῶν οἱ λογισμοί, παύσασθε πονηρὸν νομί-
ζοντες ὃ μὴ τοιοῦτόν ἐστιν· ἂν δὲ μηδὲν τῶν νῦν [*] δοκούντων ὁ λόγος μεταστῆσαι δυνηθῇ, μένη δὲ ἐν ταῖς ψυχαῖς καὶ μετὰ τὴν ἀκρόασιν ἡ πρὸ τῶν λόγων ψῆφος, τότ’ ἤδη με φάσκειν οὐ καλῶς βεβου- λεῦσθαι δόντα τοῖς αἰσχίστοις ἐμαυτὸν συνήγορον.

[*][*]

4. μὲν μὲν οὑν ἐμὸν εἰς Ἀριστείδην ἔρωτα καὶ ὡς αἱρέσεως μοι δοθείσης ἢ νικῆσαι πλούτῳ τὸν Μίδαν ἢ καὶ κατὰ μικρὸν ἐγγὺς ἐλθεῖν τῆς τοῦδε τέχνης εὐθὺς ἂν ἐγενόμην τοῦ δευτέρου, παντί που δῆλον. οὐ γὰρ ἐξ ὧν ἀκηκόασί μου φάσκοντος ἐρᾶν, ὃ κἂν
ψεῦδος ἣν ἴσως, τοῦτο συνίσασιν, ἀλλ’ ἐκ τοῦ πολλῷ μείζονος εἰς πίστιν, ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν ἐπίστανται, πόσον τι τὸ φίλτρον τοῦ ῥήτορος ἐν ἐμοί· τὸ γάρ, ἡνίκα ἂν ποιῶ λόγους, τῶν ἰχνῶν ἔχεσθαι τῶν Ἀρι- στείδου καὶ πειρᾶσθαι τοὺς ἐμοὺς ἀφομοιοῦν εἰς ὅσον
οἷόν τε τοῖς ἐκείνου καὶ κέρδος ποιεῖσθαι τοῦ βίου τό τινα τῶν καθημένων εἰπεῖν ὡς ἐοίκαμεν, σημεῖον, οἶμαι, παμμέγεθες τοῦ τῶν ἄκρων ἡγεῖσθαι τὸν ῥήτορα.

ἔστι δὲ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ τιμῶντος τὸν Ἀριστείδην τὸ τοῖς ὑπ’ ἐκείνου ῥηθεῖσιν ἀντιλέγειν, εἴπερ τὸ τοῖς
ὑπ’ ἐκείνου τεθεῖσι νόμοις ἀκολουθεῖν ἔχει τινὰ τῷ θέντι τιμήν ὁ γὰρ δὴ μάλιστα τοῖς ὑπὸ τῶν προ- τέρων γεγραμμένοις ἐναντία διεξελθὼν καὶ ταύτῃ πλέον ἢ τοῖς ἄλλοις εὐδοκιμηκὼς καὶ μὴ τὸν χρόνον ἀξιῶν [*] [*]

πλέον φέρεσθαι τῆς ἀληθείας οὗτός ἐστιν. ὥσθ’ ὁ μέν ἀντιλέγειν τοῖς τοῦδε κατοκνῶν ἐπιλαμβάνεται τῆς γνώμης καθ’ ἢν ἠξίου τοῖς προτέροις ἀντιλέγειν [*] ἐκεῖνος, ὁ δὲ τοῦτο πρὸς Ἀριστείδην ποιῶν ὃ παρά
τοῦδε πρὸς τοὺς ἔμπροσθεν γεγένηται, τῷ τοῖς παρα- δείγμασιν ἀκολουθεῖν ἔπαινον τῶν ἔργων τῶν ἐκείνου παρέχεται τὸν ζῆλον.

6. Εἰ μὲν οὖν πείθων Λακεδαιμονίους τοὺς ὀρχη- στὰς ἐλαύνειν τούτους δὴ τοὺς νῦν ἐν τῇ τῶν νόμων
ἀναγνώσει τὸν λόγον ἵστη λέγων ὧς οὐ δέχεται ταῦτα ὁ Λυκοῦργος οὐδ’ ἔστιν ἐν οἷς ἐκεῖνος ἔγραψεν οὐδὲ πάτριον αὐτοῖς οὐδὲ ἔννομον, ἴσως μὲν καὶ τότ’ ἂν εἶχον ἀντιθεῖναι λόγον· τί φής; μεταπεπτωκότων τῶν καιρῶν καὶ τοσαύτης ἐπὶ πάντα καινό-
τητος ἐλθούσης καὶ τῶν ἐθῶν τῶν μὲν ἐκκε- χωρηκότων, τῶν δὲ ἀντεισηγμένων καὶ τῆς Σπάρτης ἀντὶ τοῦ κὰτ ἄμφω τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν μετὰ τῶν ἄλλων ὑπακουούσης οἷς βέλ- τιον τῶν παλαιῶν αὐτός τε μέμνησαι συλλαβῶν [*] [*] [*] [*]

καὶ τοὺς ὑποτελεῖς φόρου κελεύεις ἐν οἷς ἡνίκα ἐκράτουν ἔζων, ταῦτα μελετᾶν ἐν ᾧ τὴν [*] τοῦ κρατεῖσθαι μετειλήφασι τάξιν;