Oratio 54 (80-82)

ὅρκων δέ τῶν σῶν αὐτὸς ἀφῄρησαι τὴν πίστιν τῷ πλήθει τῶν ὅρκων τῶν ὠλιγωρημένων, ὥστε καὶ ὅστις ὠνεῖται παρὰ σοῦ τὸ δίκαιον ὀμνύντος, οὐκ ἔχει [*]

θαρρεῖν, ἀλλ’ ἔστιν ἐν φόβῳ μὴ τοῖς ὀμωμοσμένοις τὸ κέρας οὐκ ἀκολουθήσῃ. ἔστιν οὑν κἀνταῦθα δέος μὴ τὸ μὲν καὶ αὐτὸς δοῦναι φύγῃς, λαβὼν δὲ καὶ ἄων καταγελάσῃς.

81. Ι Εἰ δέ δεῖ τι καὶ ἕτερον εἰπεῖν, ἀνθ’ [*] ὅτου προσῆκέ μοί τι παρ’ αὐτοῦ γεγενῆσθαι, τῶν ὑπ’ αὐτοῦ γραφομένων, τὰ δὲ ἣν φλυαρία, πολλῶν μέν ἤκουσα πρὸ ταυτησὶ τῆς ἀρχῆς, πολλῶν δέ ἐν αὐτὴ τῶν αἰκισομένων, ἀπὸ γὰρ δὴ τούτων ἤρχετο. οἷς ἐτιτρωσκόμην μέν τὰ ὦτα, φέρειν δὲ ἣν ἀνάγκη καί,
τὸ δεινότατον, καὶ ἐπαινεῖν. ὥστ οὐδὲν ἴδει παρ’ ἡμῶν ἕτερον αἰτεῖν πεποιημένων μοί τινων χάριτος ἀξίων.

τῷ δέ εἰς ἡμᾶς ἀγαθὸν οὐδὲν οὔτε πρό- τερον οὔθ ὕστερον, ἐπεὶ καὶ τὴν δίκην αὐτήν, ἀφ’ ἧς ἣν ἂν ἡμῖν κριθείσης διαφυγεῖν ζημίαν ἄδικον, οὔτε
εἰσήγαγεν οὔτε ἔκρινεν ὀρῶν τῶν ἀντιδίκων τό τε πλῆθος τό τε σχῆμα. δίκαιον μὲν γὰρ εἶχον [*] οὐδέν, πολλοὶ δὲ ἤσαν. τὸ δ’ εἶναι πολλοὺς νενοση- κυίᾳ μέν γ’ ἀρχὴ φοβερόν, ἐρρωμένῃ δὲ οὔ. καὶ ἅμα οὐδεὶς ἣν ἐμοῦ λόγος αὐτῷ πεπεισμένῳ λόγους ποιεῖν
καλούς.

[*][*][*]

83. Τοιοῦτος εἰς ἡμᾶς ὁ γεννάδας οὗτος. ὅς, ὅτι μὴ τῆς ἀρχῆς αὐτῷ λυθείσης πεσόντες ἐκλαύσαμεν, ἀγανακτεῖ. ἔδει δέ, ὧς ἔοικεν, ἐπ’ αὐτὴν ἐρχομένου τοῦτο πεπρᾶχθαι.

[*][*]