Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας (1.162-1.174)

urn:cts:greekLit:tlg0087.tlg008.1st1K-grc1:1.162-1.174

Refs	`{'start': {'reference': '1.162', 'human_reference': 'Book 1 Paragraph 162'}, 'end': {'reference': '1.174', 'human_reference': 'Book 1 Paragraph 174'}}`
Ancestors	`[{'reference': '1'}]`
Children	`[]`

plain text • XML

162. κυλίνδει: παρὰ τῷ ποιητῇ βαρύνεται ἀεί· δῆλον ἐκ τοῦ «προπροκυλινδόμενοϲ » (Od. ρ 525) καὶ «ἥ τε κυλινδομένῃ» (Π. Π
794). M.

165. ἢ ἀφνειότεροι. κοιμιϲτέον τὸν ἤ διαϲαφητικὸϲ γάρ ἐϲτιν ἀντὶ τοῦ ἤπερ, οὐ διαζευκτικόϲ. εὔξονται μᾶλλον ταχεῖϲ εἶναι ἤπερ πλούοιοι. HΙQ .

168. φῇϲιν. τὸ φῇϲιν ϲὺν τῷ ι ὡϲ τὸ «δῷϲι πόλιν Τροΐην»
(Α 129). προπεριϲπαϲτέον. ἐν παρολκῇ γάρ ἐϲτιν ἡ ϲιν. HMQ.

170. πόθεν εἰϲ. ἐγκλιτέον τὴν εἰϲ. ἀλλ’ οὐκ ἐγείρει τὴν θεν ϲυλλαβήν. πυρριχιακὴ γάρ ἐϲτι. M.

174. εὖ εἰδ ῶ: τὸ εἰδῶ Τυραννίων μὲν βαρύνει, Ἀρίϲταρχοϲ δὲ περιϲπᾷ, ᾧ καὶ πειϲτέον. MQ.