μόναρχος VERB

Count: 2

ShortDef

one who rules alone, a monarch, sovereign; adj. monarchic

Dictionaries

Cambridge Greek Lexicon (μόναρχος)
LSJ (μόναρχος)
Slater Pindar (μόναρχος)
Lexicon Thucydideum (μόναρχος)
Middle Liddell (μόναρχος)

Other Lemmas (only diacritic or part-of-speech differences)

μόναρχος (NOUN) 115
μόναρχος (ADJ) 11

Active

    PRIMARY INDICATIVE SECONDARY INDICATIVE SUBJUNCTIVE OPTATIVE IMPERATIVE
INF
1SG  
2SG  
3SG  
1DU  
2DU  
3DU  
1PL  
2PL  
3PL  

Form List

form parse count
μόναρχε PRES ACT 2SG IMP 2