δυσπαθέω
δυσπαθέω
δυσπᾶθέω,
fut. -ήσω
to suffer a hard fate, Mosch.
to be impatient, ἐπί τινι, πρός τι Plut.
from δυσπᾰθής
{
"content": "δυσπαθέω\n δυσπᾶθέω,\n fut. -ήσω\n to suffer a hard fate, Mosch.\n to be impatient, ἐπί τινι, πρός τι Plut.\n from δυσπᾰθής",
"key": "duspaqe/w"
}