δυσπαθέω
            
          
          δυσπαθέω
 δυσπᾶθέω,
  fut. -ήσω
 to suffer a hard fate, Mosch.
 to be impatient, ἐπί τινι, πρός τι Plut.
 from δυσπᾰθής
          {
  "content": "δυσπαθέω\n δυσπᾶθέω,\n  fut. -ήσω\n to suffer a hard fate, Mosch.\n to be impatient, ἐπί τινι, πρός τι Plut.\n from δυσπᾰθής",
  "key": "duspaqe/w"
}