δειδίσσομαι
δειδίσσομαι
Dep.:—Causal of δείδω, to frighten, alarm, μὴ δειδίσσεο λαὸν Ἀχαιῶν Il.; Ἕκτορα ἀπὸ νεκροῦ δειδίξασθαι to scare him from the corpse, Il.; οὔ σε ἔοικε δειδίσσεσθαι it beseems not to attempt to frighten thee, Il.:—c. inf., φευγέμεν δειδίσσετο Theocr.:—in Attic form, Plat., Dem.