ἀήρ
ἀήρ
ἄημι
the lower air, the air that surrounds the earth, opp. to αἰθήρ the upper air (v. Il. 14. 288, where a tall pine μακροτάτη πεφυυῖα διʼ ἠέρος αἰθέρʼ ἵκανεν); hence mist, gloom, περὶ δʼ ἠέρα πουλὺν ἔχευεν Il.; ἠέρα μὲν σκέδασε Il.; cf. ἠέριος, ἠεροειδής.
generally, air, Soph., etc.; ἀέρα δέρειν (cf. Virg. verberat auras), NTest.