ἀέκων
ἀέκων
against oneʼs will, unwilling, of persons, ἀέκοντος ἐμεῖο Il.; πόλλʼ ἀέκων, Virgilʼs multa reluctans, Il.; ἄκοντος Διός, invito Jove, Aesch., Xen.:—adv. ἀκόντως, unwillingly, Plat.
like ἀκούσιος, of acts, involuntary, ἔργα Soph.