ἀντίος
ἀντίος
ἀντί
set against, and so
in local sense, face to face, opposite, esp. in battle, Hom., etc.; ἀντίος ἦλθε went to meet him, Il.; c. gen., Ἀγαμέμνονος ἀντίος Il.; usually c. dat., Od., Hdt., Attic
opposite, contrary, Aesch., Eur.: οἱ ἀντίοι οἱ ἐναντίοι, Pind., Hdt.: ἐκ τῆς ἀντίης contrariwise, Hdt.
as adv. in neut. ἀντία and ἀντίον, against, straight at, right against, ἀντίον ἷζεν Od., etc.; c. gen., ἀντίʼ ἐμεῖο Il.; so, ἀντία σευ in thy presence, Hdt.; ἀντία τῆς ἵππου opposite it, Hdt.
against, ἀντίον τινος εἰπεῖν Od.; c. dat., ἀντία τοῖς Πέρσηισι Hdt.
τὸν δʼ ἀντίον ηὔδα ἠμείβετο, answered, Od., Attic