συνθνῄσκω
συνθνῄσκω
fut. -θανοῦμαι
to die with or together, Aesch., Soph., etc.; c. dat., θανόντι συνθανεῖν Soph.:—of things, συνθνήσκουσα σποδός embers expiring with (the flames), Aesch.; ἡ γὰρ εὐσέβεια σ. βροτοῖς accompanies them even in death, Soph.