σιτίον
σιτίον
σῑτίον, ου, τό,
σῖτος
mostly in pl. σιτία
grain, corn: food made from grain, bread, ποιεῖσθαι σιτία ἀπὸ ὀλυρέων to feed off spelt, Hdt.
generally, food, victuals, provisions, Hdt.; σιτία ἡμερῶν τριῶν three daysʼ provision, of soldiers, Ar.; σιτία καὶ ποτά meat and drink, Plat., Xen.
τἀν Πρυτανείῳ σιτία public maintenance in the Prytaneum, Ar.; cf. σίτησις.
rarely food for dogs, Xen.