πτῶμα
πτῶμα
πτῶμα, ατος, τό,
πίπτω, πέπτωκα
a fall, πεσεῖν πτώματʼ οὐκ ἀνασχετά Aesch.; πίπτουσι πτώματʼ αἰσχρά Soph.
metaph. a fall, calamity, Lat. casus, Eur.
of persons, a fallen body, corpse, carcase, πτῶμα Ἑλένης, Ἐτεοκλέους Eur.; also πτώματα alone, Aesch.