προσπέτομαι
προσπέτομαι
fut. -πτήσομαι
aor2 -επτάμην
poetic aor2 act. προσέπτην
Dep.:— to fly to or towards, Ar., Xen.
generally, to come upon one suddenly, come over one, ὀδμὰ προσέπτα με Aesch.; μέλος προσέπτα μοι or με music stole over my sense, Aesch.; τίς ἀρχὴ τοῦ κακοῦ προσέπτατο; Soph.