περιτίθημι
περιτίθημι
fut. -θήσω
aor1 περιέθηκα
aor2 imperat. περίθες
to place round, Od.; περιτιθέναι τί τινι Hdt.:—Mid. to put round oneself, put on, Hom., Eur.
metaph., like περιβάλλω, to bestow, confer upon, π. τινὶ βασιληίην, ἐλευθερίην Hdt., Thuc.; so, π. τὴν Μηδικὴν ἀρχὴν τοῖς Ἕλλησι to put the Median yoke round their necks, Thuc.