ὀπαδός
ὀπαδός
ὀπᾱδός, όν
attendant, Soph., Eur.: metaph., ἀοιδὰ στεφάνων ὀπαδός Pind.; πυκνοστίκτων ὀπ. ἐλάφων pursuing them, of Artemis, Soph.; ἀστέρες νυκτὸς ὀπ. Theocr.
as adj. accompanying, attending, c. dat., Hhymn.
from ὀπάζω