ὄνομα
ὄνομα
.ὄνομα, ατος, τό,
Lat. nomen, a name, Hom., etc.:—absol., by name, πόλις ὄνομα Καιναί Xen., etc.; also in dat., πόλις Θάψακος ὀνόματι Xen.
ὄν. θεῖναί τινα to give one a name, Od.; but commonly in Mid., ὄν. θέσθαι Od., Attic; and for Pass., ὄν. κεῖταί τινι Ar., etc.; ὄν. ἔχειν ἀπό τινος Hdt.
ὄνομα καλεῖν τινα to call one by name, Od., Attic; so with pass. verbs. ὄν. ὠνομάζετο Ἕλενος Soph.; ὄν. κέκληται δημοκρατία Thuc.
name. fame, Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομʼ ἵκει Od.; τὸ μέγα ὄν. τῶν Ἀθηνῶν Thuc.; ὄνομα or τὸ ὄν. ἔχειν to have a name for a thing (good or bad), 2 opt., Thuc.
a mere name, opp. to the real person or thing, Od.; opp. to ἔργον, Eur., etc.
a false name, pretence, pretext, ὀνόματι or ἐπʼ ὀνόματι under the pretence, Thuc.
ὄνομα is also used in periphr. phrases, ὄνομα τῆς σωτηρίας, for σωτηρία, Eur.; ὦ φίλτατον ὄν. Πολυνείκους Eur.
a phrase, expression, Xen.: generally, a saying, speech, Dem.
in Grammar, a noun, Lat. nomen, opp. to ῥῆμα, verbum, Ar., Plat., etc.
Headword (normalized):
ὄνομα
Headword (normalized/stripped):
ονομα
Intro Text:
ὄνομα
.ὄνομα, ατος, τό,
Lat. nomen, a name, Hom., etc.:—absol., by name, πόλις ὄνομα Καιναί Xen., etc.; also in dat., πόλις Θάψακος ὀνόματι Xen.
ὄν. θεῖναί τινα to give one a name, Od.; but commonly in Mid., ὄν. θέσθαι Od., Attic; and for Pass., ὄν. κεῖταί τινι Ar., etc.; ὄν. ἔχειν ἀπό τινος Hdt.
ὄνομα καλεῖν τινα to call one by name, Od., Attic; so with pass. verbs. ὄν. ὠνομάζετο Ἕλενος Soph.; ὄν. κέκληται δημοκρατία Thuc.
name. fame, Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομʼ ἵκει Od.; τὸ μέγα ὄν. τῶν Ἀθηνῶν Thuc.; ὄνομα or τὸ ὄν. ἔχειν to have a name for a thing (good or bad), 2 opt., Thuc.
a mere name, opp. to the real person or thing, Od.; opp. to ἔργον, Eur., etc.
a false name, pretence, pretext, ὀνόματι or ἐπʼ ὀνόματι under the pretence, Thuc.
ὄνομα is also used in periphr. phrases, ὄνομα τῆς σωτηρίας, for σωτηρία, Eur.; ὦ φίλτατον ὄν. Πολυνείκους Eur.
a phrase, expression, Xen.: generally, a saying, speech, Dem.
in Grammar, a noun, Lat. nomen, opp. to ῥῆμα, verbum, Ar., Plat., etc.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:middle-liddell.perseus-eng2-n23320
No citations.
{
"content": "ὄνομα\n .ὄνομα, ατος, τό,\n Lat. nomen, a name, Hom., etc.:—absol., by name, πόλις ὄνομα Καιναί Xen., etc.; also in dat., πόλις Θάψακος ὀνόματι Xen.\n ὄν. θεῖναί τινα to give one a name, Od.; but commonly in Mid., ὄν. θέσθαι Od., Attic; and for Pass., ὄν. κεῖταί τινι Ar., etc.; ὄν. ἔχειν ἀπό τινος Hdt.\n ὄνομα καλεῖν τινα to call one by name, Od., Attic; so with pass. verbs. ὄν. ὠνομάζετο Ἕλενος Soph.; ὄν. κέκληται δημοκρατία Thuc.\n name. fame, Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομʼ ἵκει Od.; τὸ μέγα ὄν. τῶν Ἀθηνῶν Thuc.; ὄνομα or τὸ ὄν. ἔχειν to have a name for a thing (good or bad), 2 opt., Thuc.\n a mere name, opp. to the real person or thing, Od.; opp. to ἔργον, Eur., etc.\n a false name, pretence, pretext, ὀνόματι or ἐπʼ ὀνόματι under the pretence, Thuc.\n ὄνομα is also used in periphr. phrases, ὄνομα τῆς σωτηρίας, for σωτηρία, Eur.; ὦ φίλτατον ὄν. Πολυνείκους Eur.\n a phrase, expression, Xen.: generally, a saying, speech, Dem.\n in Grammar, a noun, Lat. nomen, opp. to ῥῆμα, verbum, Ar., Plat., etc.",
"key": "o)/noma"
}